Ik zit in de taxi. Ahmad* is mijn chauffeur. Trots en rijdend toont hij foto’s van een generaal in uniform. Wat een mooie man. Met een fijne zachte uitstraling. Het is zijn vermoorde vader. Ahmad toont ook foto’s van zijn prachtige Samira op hun bruiloft. Nadien ziet hij zijn bruid enkel …
De dochter van de banketbakker heeft het lekker voor elkaar. De loopbaan van mijn klasgenootje is al vroeg kristalhelder: in het bedrijf van paps. Ik ben jaloers op haar. Voor haar geen beroepskeuzestress. Of slopende sollicitatieprocedures. Voor haar straks zelfs onbeperkt gebakjes, koekjes en chocolade. De dochter van de slager …
Ik pink menig traantje weg. Die vloeiende lijnen. Die kracht. Wat een kunstwerk! Ik ben dol op kunst. Kunst tilt mij op. Het maakt me lichter. Kunst siddert door mijn lijf. Het opent verbindingen in mijn hoofd. Kunst zet alles op z’n kop. Het raakt en maakt mijn ziel … …
“Zij is een hoarder,” fluistert hij geheimzinnig in mijn oor en knikt in de richting van de vrouw schuin achter ons. Een hoarder? Ik heb geen idee. Dat klinkt niet best. Ik kijk aandachtig. Ze ziet er best oké uit. Met haar vrolijk opgeruimde blik. En tóch, haar drukke kleurige …
“Waarom doe je dat?” vraagt zij onze collega. Ogenblikkelijk verandert zijn houding. Hij deinst achteruit met zijn armen over elkaar. Hij knijpt zijn ogen tot spleetjes. Hij siddert in onze team-videocall. “Hoezo?” antwoordt hij. Met een ruk gaat zijn kin omhoog. Zijn defensieve vijandigheid verbaast haar. “Ik wil dit gewoon begrijpen”, …
“Dit is écht karma!” roept hij uit. Hij slaakt een gelukzalige zucht. Heft zijn armen in een grote V in de lucht. En kijkt tussen zijn armen door naar het plafond. Of naar de hemel? Is ie nou opeens van het boeddhisme? Of hindoeïsme? Mijn hart springt op. Karma! Snel …
In onze badjas – na ’t eerste rondje sauna – liggen we knus in de grote zachte kussens naast de open haard. We drinken een lekker warm drankje. En kijken naar alle glinsterende sterren en kerstballen in de kerstboom. Wat een weldadige kerstsfeer! Mijn vriendin/juf vertelt over die laatste week …
“Heb je er nog wel zin in?” vraag ik voorzichtig. Mijn vaders gezicht vertrekt van de pijn. Hij ademt zwaar na een piepklein stukje lopen, van het toilet naar z’n stoel. Hij trekt een wenkbrauw op, kijkt me aan en vraagt “Waarin?” “In het leven”, verduidelijk ik. Hij ergert zich …
We halen een tompouce bij de Hema. Tja, traditie na zo’n eerste bezoekje aan de snijzaal. Een prima plek voor lessen anatomie. En ja, die lobbige laag in zo’n tompouce is precies … zo’n vetkwab in dat opengelegde lijk zojuist. Tast toe. Gatsiedarrie, wat staat die tompouce mij tegen. Penetrante …
“Ik ben heel handig”, begint hij met een uitdagende blik. Hij hangt scheef onderuit in zijn stoel en houdt z’n handen in de zakken van zijn hoodie. We oefenen een sollicitatiegesprek. “Heel handig zeg je. Waar blijkt dat uit?” vraag ik als oefen-werkgever. “Nou, zonder contactsleutel krijg ik elke scooter …
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.