Mijn Lucas

Doeneke Fit
4

Ik heb een nieuw lief: Lucas. Hij woont in Barcelona. Die afstand deert ons niet. We zijn super close. Lucas leert mij meer mijzelf te zijn. Opener. Flexibeler. Sterker. Dagelijks pakken we 15 minuten quality time. Lekker in onze makkelijkste outfit beluister ik zijn warme stem. Dan open ik mijn heupen … Lucas is niet van mij alleen. Lucas is het lief van velen over de hele wereld. Lucas geeft yoga-achtige lessen. Online. Ik volg zijn hip-opener-challenge. Hij belooft mij een soepele hurkzit na drie weken. I’m in!


Lucas is fijn helder. Wil je resultaat? Stretch elke dag een kwartier. Drie-en-een-half tot vijf minuten in twee verschillende houdingen. Met een intensiteit van zeven uit tien. Lucas houdt niet van half werk. Lucas vraagt toewijding en discipline. Da’s een makkie. I love zijn strikte hip-opener-challenge-routine.

Zo’n deep stretch is pittig. Lucas zorgt voor afleiding. Van zijn soepele gebabbel krijg ik nooit genoeg. Heerlijk. Gelukkig maar. Want lenige heupen vereisen – levenslang – dagelijks onderhoud. Dus trouw elke dag 15 minuten stretchen …

Met mijn Lucas – Doeneke wil ‘t proberen!

4 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Fit
1
Doe mij zo’n snor

November wil oog voor de gezondheid van de man: Movember. De maand waarin een beetje man start met een gladgeschoren kin, kaak en bovenlip. Zijn kin en kaak houdt hij nu stoppelvrij, wel groeit z’n snor. Zijn MOustache verzorgt hij dertig dagen lang tot in de puntjes. Ik ben nieuwsgierig …

Doeneke Fit
2
In gesprek met m’n schouders

Binnenkort gaat ze ermee naar een specialist in het ziekenhuis. De fysio krijgt het niet gefikst. Haar schouders zitten muurvast. Als bevroren. Inderdaad: frozen shoulders. Heel pijnlijk en erg beperkend. Overdag krijgt ze haar armen net tot op schouderhoogte. En ‘s nachts slaapt ze slecht door de pijn. Een frozen …

Doeneke Fit
15
Niet plukken

‘Op het leven’, proosten we. Ik ben er niet gerust op. Misschien is dit wel onze laatste maaltijd. Dat kan maar zo. We eten zelf geplukte paddenstoelen. Van het landgoed. Daar waar een dikke eeuw geleden bij een chique diner – met paddenstoelen uit eigen tuin – een aantal gasten …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten