Zullen we iets leuks doen?

Doeneke Sociaal
2

Liever speelt zij geen partijtje tennis met mij. “Dat is toch gezellig?” dring ik aan. Nou nee. “Ik ben een presteerder”, legt ze uit. “Winnen is alles voor mij, dus dan ben ik niet leuk”. Oh? Ik sta echt anders in die wedstrijd. Ik ben in best wat dingen fanatiek, maar winnen bij sport? Nee, dat boeit me niet. Ik ben in spelletjes geen presteerder. Dat weet ik sinds vroeger, door heel veel tennissen. Super gezellig!

Als kind tennis ik eindeloos. Vaak sla ik – in mijn eentje – ballen tegen een muurtje. Of ik spreek af voor een partijtje op de tennisbaan, bij ons om de hoek. En ja, zelfs de allerleukste jongens krijg ik mee voor een potje tennis. Ik kan het goed. En dat vinden zij leuk. Ook de wekelijkse tennistraining met best pittige oefeningen van die leuke trainer vind ik super. Ik ga met het – liefst gemixte – competitieteam fijn op bezoek bij andere teams in de buurt. Lekker samen tennissen. En natuurlijk doe ik mee aan elk feestelijk toernooitje op de club. Reuze gezellig allemaal.

Opeens is de lol voorbij. De clubtrainer vindt het de hoogste tijd voor mijn volgende stap. Ik mag op ‘selectietraining’. Hoezo? “Met serieuze extra trainingen verbeteren we je techniek, tactiek, mentaliteit en fysiek; je wordt dan een échte wedstrijdspeler; je hebt het in je!”, verkoopt hij mij het goede nieuws. Het lijkt me niks. Maar hij staat erop. Ik zie, na maanden aandringen van die steeds minder leuke trainer, geen andere optie. Ik stop met tennis.

Voor de gezelligheid en leuk bewegen, ga ik op jazzballet. Met andere meisjes, allemaal zonder winnersmentaliteit. Allemaal hetzelfde dansje. Doe je een dansje duidelijk beter, dan val je uit de toon. Dus dat doe je maar niet. Heerlijk.

Voor de leuk – Doeneke wil ‘t proberen!

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
24
We blijven verhuizen

“Dus we zijn eigenlijk allemaal niet van hier”, besluit de historicus zijn betoog over onze roots. Hij zet zojuist alle volksverhuizingen door de eeuwen heen op een rijtje. Van mensen die hun oude roots verlaten voor een andere toekomst elders. En zo ooit hier neerstrijken, voor even of langer. Als …

Doeneke Sociaal
6
Zachtjes

“Sluit je ogen”. Zij instrueert ons. “En voel het stille midden in jezelf”. Braaf als ik ben zie ik het natuurlijk niet, maar ik denk dat iedereen meedoet. Ik ervaar veel rust in de overvolle zaal. Mijn aandacht voor mensen om mij heen verschuift wat, naar mijzelf. Ik zoek daar …

Doeneke Sociaal
10
Ik wil bij jou!

‘Ik wil bij jou!’ en ‘ik wil bij jou thuis!’ Ze stuurt me twee spraakberichten. Mijn hart smelt. Ik zie maar weinig kinderen in mijn levensfase: ik ben 52, met een leeg nest. Dat is heerlijk rustig. En soms té rustig. Dlet, van bijna vijf, wil een dagje bij mij. …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten