Op zoek naar werkpret 2.0

Doeneke Werkpret
1

“Ik had die pubers toch een beetje geïdealiseerd”, verzucht Marieke. In de maanden van afstandelijke coronazoomlessen mist ze de kinderen enorm. Het is juni en ze staat weer voor halve klassen op haar gymnasium. De leerlingen blijken helemaal niet allemaal hartstikke blij om weer op school te zijn. Ze vertonen al snel hetzelfde pubergedrag als voorheen …

Nu – na de zomervakantie – geeft ze weer les aan volle klassen. Veilig vanaf achter een dikke streep. Ze bewaakt strikt de 1,5 meter afstand tussen haar en haar leerlingen. De kinderen boeit die afstand tot de docent niet zo zeer. “Stop!” zegt ze voortdurend met uitgestrekte hand. Marieke voelt zich een gekooide tijger.

Ze mist het natuurlijke contact met haar leerlingen. Even naast een leerling staan. Figuurlijk en letterlijk. Even meekijken in een schrift. Even een bemoedigende aanraking. Even dat oogcontact met – ook – de kinderen op de achterste rij. Want lesgeven is meer dan kennisoverdracht. Meer is zeer ingewikkeld vanachter zo’n dikke streep.

Op een andere middelbare school staat Joline weer opgewekt voor volle klassen. Net voor de zomervakantie geeft ze hybride lessen; de helft van de kinderen zit in de klas en de andere helft volgt de les live op afstand – via haar laptop op de voorste tafel. Ze verdeelt haar aandacht over beide groepen. Vreselijk! Gelukkig hoeft dat nu niet meer.

Ook Joline mist het contact van dichtbij. Zij verlaat dan ook regelmatig haar 1,5 meter zone voor het bord. Dan zet ze haar doorzichtig lasmasker op en loopt door de klas. Ze controleert de schriften en kijkt hoe de kinderen een kubus tekenen. Aanraken mag niet, dat weet ze. Maar denk je daar steeds aan als je voor 100% opgaat in je werk?

Deze beide docenten vinden hun nieuwe werk een hoop gedoe allemaal. Er hangt op school de hele tijd iets onheilspellends in de lucht. Ze maken zich zorgen. Over de kinderen. En een beetje over zichzelf.

Wat gaat er allemaal in die kinderen om? Wat voor een impact heeft het rondwarende virus – met al die beperkingen – op hun sociale-, emotionele – en cognitieve ontwikkeling?

En wie blijft thuis? Heeft die thuisblijver wel corona-achtige klachten? Of spijbelt die? Leerlingen en docenten gedragen zich zorgvuldig én tegelijkertijd uiterst verdacht.

Met de ramen en deuren open tochten de klaslokalen lekker door. Het thermisch ondergoed verdrijft alle kilte enigszins.

Zolang er maar niemand besmet raakt …

Gelukkig start dit schooljaar samen met de leerlingen in de klas. Docenten vormen nu – live – snel een zo volledig mogelijk beeld van elke leerling: naam, inzet, motivatie, niveau, karakter, aandachtspunten … Want gaat het zo weer mis – en moeten de lessen weer op afstand – dan zit je als docent er van veraf misschien tóch bovenop.

De digitale onderwijstechniek hebben de docenten nu al redelijk in het snotje. Maar hoe houd je die kinderen bij de les? Dat is de uitdaging. Altijd.

 

Werkpret 2.0 – Doeneke wil ‘t proberen!

Lees over het werk van Marieke in Geef les aan pubers en leer zelf en over het werk van Joline in Liever een krijtje

1 reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Werkpret
3
Rare snuiters

Ze tuit haar lippen en ademt diep in en uit door haar neus, terwijl ze gitaar speelt. Mijn zus oefent als kind eindeloos en in opperste concentratie op haar instrument. Jaren later slaagt ze aan het conservatorium. Haar toewijding aan haar gitaar fascineert mij. En haar vreemd getrokken gezicht en …

Doeneke Werkpret
8
Even een schietgebedje

‘Oh Heer, niet ik’, hoor en zie ik in een schietgebedje van een kardinaal. Het hoogste ambt als leider van alle katholieken op de wereld, paus, blijkt zijn droombaan niet. Maar dat schietgebedje helpt, in deze film, de nieuwe paus niets. De paus (acteur Michel Piccoli) raakt, nog voordat hij …

Doeneke Werkpret
6
Binnensmonds versta ik niet

‘Vanaf volgende week ben ik er twee weken niet, want dan geniet ik van mijn welverdiende vakantie’, deelt een collega in onze appgroep. Er staat geen knipogende emoji bij. Tja, hij verdient die vakantie. Zeker. Hij werkt goed, prettig en hard. Maar waarom zeg je die ‘welverdiende vakantie’ over jezelf?! …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten