Ik heb er zin in. In de komende feestweken. Heerlijk met familie en vrienden. Samen gezellig lekker eten en drinken. En met gezelschapsspelletjes! We dobbelen voor cadeautjes op kerstavond. En we spelen het woordenboekspel, 30 seconds, dixit en triviant. Kakt het wat in, dan spelen we het ondeugende ‘cards against humanity’. Te leuk!

Vaak bekruipt me een schuldgevoel. Dat ik het zo fijn heb en zovele anderen niet. Maar schuldgevoel brengt me niets. Beter is dat ik dankbaar ben en geniet. Ik heb wat een mens past en waar iedereen naar zoekt: veiligheid, geborgenheid en geluk.

‘Love & peace please’ schrijf ik op het whiteboard op onze wc beneden. Een goede plek voor mezelf en anderen om daar stil bij te staan. Of liever, te zitten. Hoe komen mensen bij love? Hoe komen we tot peace? Inspirerend is een groep Israëlische en Palestijnse vrouwen. Zij werken samen aan wat ze noemen ‘vrede voeren’*. Dat doen ze met marsen en zang. Hun wapen is hoop. Met hoop tonen ze dat vrede kan. Echt willen is mooi en inspirerend. Voor iedereen. Geloof, hoop en liefde.

Salam en sjalom** – Doeneke wil ‘t proberen!

*kijk en luister naar het mooie Prayer of the Mothers

**salam (Arabisch) en sjalom (Hebreeuws) zijn equivalenten en betekenen beide: vrede, harmonie, heelheid, volledigheid, welvaart, welzijn en rust