Door door door

Doeneke Werkpret
24

Soms ben ik er even niet helemaal bij met mijn hoofd. Van de week herken ik zoiets bij twee helden. Heldinnen onderweg. Al jaren. Supervrouwen. Op de fiets. Grote kampioenen. En sympathiek.


Annemiek smakt tegen het asfalt*. Na de finish weet haar collega Ellen niet hoe ze daarover stuitert – over Annemiek met haar fiets. In een rotvaart door en scherp finishen na een bizar ongeluk? Door, door, door. Annemiek breekt haar arm en wil morgen koersen en finishen. Door alle pijn heen bijten. Onbevattelijk voor mij is wat deze grote kampioenen beweegt.

Duitsers hebben een fijn begrip voor zoiets als dit onbevattelijke. Die Existenz. Das menschliche Dasein, die Seinscharakter betreffend.

Hoe leren wij, als team of individu, serieus iets van Annemiek en Ellen? Over doorgaan als je eigenlijk niet verder kan? Dat moet best vaak in deze buitengewone tijd. Ergens diep van binnen willen we ook vooruit. Zelfs of juist als iets – waarvan we aanvoelen dat het echt nodig is – menselijkerwijs bijna niet voor elkaar te boksen lijkt.

Existenz – Doeneke wil ’t proberen!

* artsen geven Van Vleuten een sprankje WK-hoop

 

“Als je niet functioneel kunt koersen zoals het moet, dan moet je zelf de wijze beslissing nemen. Je mag geen gevaar zijn voor iemand anders. Bij erge valpartijen moet je consequent zijn: naar huis.” zegt Adrie van der Poel. Functioneel koersen of door, door, door?

Beantwoorden

Van Vleuten breekt in haar carrière zo’n beetje alles wat er te breken is. Been in Innsbruck en door. Bekken in Parijs Roubaix en zo voort. Annemiek wint in haar carrière alles wat er te winnen is. Nog 43 kilometer en we weten het!

Beantwoorden
24 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Werkpret
5
Pluk deze dag

“Trap er niet in”, waarschuwt mijn zoon. Opgetogen vertel ik hem over mijn aanstaande weekend druivenplukken bij een wijnboer in Frankrijk. Het lijkt me super romantisch. Maar in zijn tussenjaar werkt mijn zoon zich uit de naad bij wijnboeren. Hij oogst weken achter elkaar, zes dagen per week en acht …

Doeneke Werkpret
8
Een vuurtje in mij

‘Waar ligt jouw passie?’ Enthousiast stelt hij mij deze vraag. Misschien wakkert het woord ‘passie’ een vuurtje in mij aan. Van hartstocht. En verlangen. En raak ik heerlijk op drift. En geef ik hem een bruisende uiteenzetting van mijn passie. En opent dit de weg naar business. Want dit is …

Doeneke Werkpret
6
Ik dus

“En dan doet hij weer alsof hij alles beter weet”, mopper ik tegen mijn vriendin. We drinken een glas gember-sinaasappelthee in het park aan het water. Ze knikt. Ze snapt me helemaal. Mijn gevoel. Mijn probleem. Zij heeft ze ook. We zijn uit hetzelfde bouwjaar. We gaan los. Wij als …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten