Begrijp jij mij?

Doeneke Werkpret
5

“Dat lijkt me een geweldig plan!” roep ik. Het kriebelt in mijn buik. Mijn collega rechts van ons – vol gekladderde – whiteboard straalt ook. Na een verrukkelijk potje brainstormen zien wij het helemaal voor ons. Wij veroveren straks onze markt, met dit fantastische idee!

“Hoezo deugt dat plan?” vraagt onze zure collega. Zij zit in haar eentje aan de lange witte kille vergadertafel. Haar kritische vraag en toon bederven onze opgetogen stemming. Haar glas is altijd tenminste halfleeg. Zij wantrouwt optimisme. Subjectief en dus naïef, meent zij. Ze wijst naar de stoel aan de overkant van de tafel. “Laten wij er nu objectief naar kijken”, oppert zij naar ons. Bar ongezellig.

Objectiviteit scoort goed als professionele kwaliteit. Objectief klinkt als helder, feitelijk en onbevooroordeeld. Objectief krijgt daarom vaak het label ‘juist’. Veel indrukwekkender dus dan onze troebele subjectiviteit.

Maar objectief is feitelijk zelden objectief! Filters van ervaringen bepalen wat je binnenlaat en hoe je informatie interpreteert. Dat gebeurt soms bewust en meestal onbewust. Filters maken zaken behapbaar. Niet objectief. Iedereen bekijkt alles door een eigen bril. Een 100% subjectieve kijk dus. En als jij denkt dat jij jouw filters wél uitschakelt en wél objectief kijkt, dan lijd je aan naïef realisme.

Een grondige blik van onze collega op het plan is wel zinvol. We zijn samen eigenlijk best mooi in evenwicht. Ik kijk met haar mee naar de ‘feiten’ van het plan. Die noem ik valkuilen. En zij heeft daar gevoel voor. Naar mijn gevoel meer dan ik. Zoet en zuur. Smaakmakers zijn er in vele soorten. Niet goed, niet slecht. Niet zwart/wit. En zeker niet objectief.

Van dit plan maken wij een grandioos succes! Dat maken wij er samen van. De klanten gaan hier zeker van smullen. Wij voelen het! Hopelijk zien die klanten dat zelf ook zo …

Minder zwart/wit – Doeneke wil ‘t proberen!

Hi Doeneke.
Interesting work. Another subject seems: do we want or need more objectivity?

Where that’s a YES, let’s remember that Sherlock Holmes advised Dr. Watson “when you have eliminated the impossible, whatever remains, however improbable, must be the truth.”.

And if it’s a NO? Anything but more truth will flourish. Which in fact, again, offers a ‘truth’ in real life (context: https://en.wikiquote.org/wiki/Sherlock_Holmes)

Vorige week mocht ik pleiten bij Gerechtshof Arnhem, rond de WVA. Dingen simpel open houden deed weer denken aan ‘Wat in het verleden gebeurd is, kan ik hier nu niet goedmaken.’*. Als dat een recept zou worden voor elke veroorzaker van schade, dan is de totale schade niet te overzien.

Objectiviteit** past bij “waar schuld, daar schade” van Paul Scholten***. Hij onderscheidt tussen benadeelde mét of zónder (zelf mede) schuld. ‘Wat [] gebeurd is, kan ik hier nu niet goedmaken’ mag geen om het even welke ‘ik’, op dus 100% subjectieve gronden, verlossen van ‘het verleden’.

Elk rottig ‘verleden’ dat subjectief wordt ontdaan van objectieve slachtoffers, ontkent elke context. Dat is beangstigend voor iedereen die wil streven naar wat (objectief) hoort. Dat streven zélf is nooit objectief. Dus wie beweert dat enig streven niet deugt, zal díe stelling moeten objectiveren.

Het is urgent dat Nederland kiest voor openheid. Dat kiezen is objectief rijp te plukken. Gij zult openbaar maken (Naar een volwassen omgang met overheidsinformatie)****. Objectief, is meer open meer samen. Slimmer leren samenwerken? Goed plan. Hupsakee, in het regeerakkoord!

* http://www.groene.nl/artikel/we-moeten-dingen-simpeler-willen-houden

** http://www.groene.nl/artikel/objectiviteit

*** https://paulscholten.eu/research/article/algemene-methode-van-het-privaatrecht/

**** https://kennisopenbaarbestuur.nl/media/103186/gij-zult-openbaar-maken.pdf

5 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Werkpret
3
Waar is onze huisarts?

Hij zet me op de wereld in de slaapkamer van mijn ouders en drinkt daarna een borrel met mijn kersverse vader. Het is tenslotte zondag aan het einde van de middag. De hoogste tijd voor een glaasje. Het is begin jaren zeventig. “Vrij je al?” vraagt diezelfde dokter als hij …

Doeneke Werkpret
2
Een grote flop

Het stoort hem mateloos. Dick vindt de hoogspring-technieken van zijn tijd vreselijk inefficiënt. Dat kan veel beter. Dus experimenteert de 16-jarige scholier er vrolijk op los met verschillende aanloop- en sprongtechnieken. Deze jongeman is een ingenieur in de dop. Uiteindelijk komt hij uit op zijn eigen techniek. Het ziet er …

Doeneke Werkpret
4
Allemaal binkies

Hij staat er wat verlegen bij. Quasi nonchalant knoopt hij een praatje met me aan. Een beetje stroef. En ook gezellig. Dat doet hij goed – wat een schatje. Toch denk ik dat hij liever in zijn eentje daar boven achterin de kerk zit, achter dat prachtige kerkorgel. Met kracht …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten