En zo velen met jou! 💪
Hoe ik uiteindelijk wel mijzelf maar niet al die andere mensen redde…
- Door: Doeneke
- Categorie: Doeneke Fit
“Uw bloed is niet goed, ik kan door uw bloed heen de tafel zien”. Een grappige manier om dat te zeggen. Ik wist niet dat je aan bloed kon zien dat het niet goed is.
De Hb-meter bevestigde zijn kijk: 5,2.
Bloedarmoede.
Dus mocht ik geen halve liter O-negatief af laten tappen. Dat is heel verdrietig. Want ik ben een universele donor. Mijn bloed kan iedereen redden.
“U zult wel moe zijn.”
Nou, eigenlijk was ik niet moe. Toen ik Pfeiffer had, net bevallen was en toen ik een burn-out had: toen was ik moe!
Wel had ik al weken geen puf om te sporten, dus niet sporten, dan gaat je conditie achteruit, word je kortademig na traplopen, krijg je kramp in je spieren en krijg je hartkloppingen.
Dat ik mij niet tot bewegen kon zetten vond ik zwak van mijzelf: wat een passief watje! Een schop onder mijn kont moest ik hebben!
Maar ik had dus geen puf omdat mijn bloed te weinig zuurstof vervoerde. En dat kwam dan weer door die idiote eindeloze pre-menopauze menstruaties, begreep ik achteraf.
Ik slik nu staalpillen en probeer goed te voelen of ik me eigenlijk tóch niet een beetje moe voel….. Vanmiddag even een welkom dutje gedaan….
– Luisteren naar je lijf – Doeneke wil ’t proberen!