Iedereen gered, door iedereen!

Doeneke Sociaal
2

Het komt wel goed, denk ik. In een stampvolle trein snak ik naar een hap schone lucht.

De trein zit volgepakt met opgewonden middelbare scholieren op weg naar Den Haag. Ze gaan staken, voor het klimaat.

De andere reizigers ergeren zich dit keer niet aan de luidruchtige jeugd. Ze genieten vast, net zoals ik, van die inzet en hoop van onze jongeren. Staken is staan voor een rechtvaardige en leefbare planeet. Letterlijk, er is geen zitplaats meer vrij.

Vanochtend thuis tekende ik digitaal een petitie, voor het verlagen van onze snelheidslimiet. Overal maximaal 100 km/ u mogen rijden is natuurlijk wel balen. Idioot langzaam! Go slow, voor ons klimaat.

Alle beetjes helpen.

Ik steun onze jongeren – samen voor ons ondeelbare klimaat.

Ik check uit op het perron van Den Haag Centraal en het eerste protestbord dat ik zie is

there is NO SEX on a DEAD PLANET

Het is gelijk gezellig …

Met de vele andere mensen loop ik naar het Malieveld. Waar begin ik aan? Ik houd eigenlijk helemaal niet van massa’s mensen.

Op het Malieveld staat, met wat veilige afstand van de grote menigte, een jonge vrouw. Haar protestbord raakt me. Ik slik.

So bad even introverts are here

Met ruim 35 duizend andere mensen loop ik de mars door onze Hofstad. De sfeer is fantastisch en gemoedelijk. We lopen hier samen ‘vóór alles’ in plaats van ‘tegen iets’. Wel zo comfortabel.

Wat ongemakkelijk scandeer ik mee:

What do we want?’

Climate Justice!

When do we want it?

Now!

 

Gezellig!

Ik amuseer me met nog wel meer protestborden.

Verrek ik krijg kieuwen

Vele achterzijdes van de protestborden zijn onbeschreven. En zo zie ik de herkomst van stukken protestbord-karton: de dozen van een nieuwe Moulinex en Nikes.

Consuminderen is makkelijker dan je denkt

Ik heb geen protestbord. Wel zo comfortabel. En natuurlijk mag je een nieuwe Moulinex of Nikes kopen én meelopen met deze klimaatmars.

Alle beetjes helpen.

If you breathe air, you should care

Een beter klimaat, wie wil dat nou niet?
Het komt wel goed, denk ik.  Met ons allen. Stapje voor stapje …

 

Niet al te warme, schone lucht – Doeneke wil ’t proberen!

Lees meer over duurzaam geworstel van Doeneke: ‘alles laten rollen’ en ‘waarom en hoe verlaat je iets dat je zalig vindt’

 

2 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
1
Bedankt voor de bloemen

Als dank voor mijn inzet krijg ik een grote bos bloemen. Wat een verrassing! Ik bloos ervan. Die fleuren straks mijn huis lekker op. Prachtig! Met de bos in mijn fietsmandje aan mijn stuur, fiets ik trots en vrolijk naar huis. Maar onderweg bekruipt me het gevoel van schaamte: snijbloemenschaamte. …

Doeneke Sociaal
8
Alles kan

“Bah, jij stinkt naar rook”, zegt de buurvrouw. Ik geneer me, terwijl ik er niets aan kan doen. Ook ruik ik het zelf nauwelijks meer. Ons huis staat altijd blauw van de sigarettenrook. Vol Roxy Dual van mijn moeder en Zware Van Nelle van mijn vader. Ik woon daar. En …

Doeneke Sociaal
3
Ze is vrij

Deze week komt ze vrij. Het laatste beeld van haar staat nog scherp op mijn netvlies. Ze draagt een grijze joggingbroek. Met een grote vlek van achteren. Roodbruin is die vlek. Ze is in gevangenschap dan. De aard van die vlek beangstigt mij. En nu is ze terug vrij. Als …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten