Doe maar zo’n bad boy

Doeneke Werkpret
3

Alain is woest aantrekkelijk. Zijn stoere kaaklijn, donkere lokken en blauwe ogen met die mysterieuze blik. Onweerstaanbaar. En hij is gevaarlijk. Een bad boy. Zonder acteeropleiding gaat hij aan de slag. Alain Delon leert het zichzelf. Al snel is hij een groot acteur. Autodidact pur sang.


Als je jezelf iets aanleert en het net zo goed – of vaak veel beter – kan zónder die hoge opleiding, dan ben jij ook zo’n autodidact.

Christopher Havens zit sinds 2011 zijn 25 jaar straf uit voor moord. Om zijn hersens te kraken, verdiept hij zich in wiskunde. Hij bedenkt iets geniaals over kettingbreuken. Hij is hot in academische wiskunde-kringen. Toch wil hij, wanneer hij vrijkomt, ook nog naar een universiteit. Zo’n diploma vindt hij handig voor zijn kansen op de arbeidsmarkt.


En dan heb je wonderkinderen. Raar jonge autodidacten.

Chopin is er zo’n eentje. Als jong jongetje speelt hij elke melodie die hij hoort moeiteloos op de piano. Uit verveling probeert en improviseert hij er op los. In 1817 is hij een – zevenjarige – componist in de dop.


Of neem Sophie Germain rond 1790. De Franse Revolutie maakt alles ingewikkeld op straat. Als klein meisje mag Sophie nooit naar buiten, dus zit zij jaren binnen. In de bibliotheek van haar ouders verslindt ze – stiekem – boeken. Vooral die over cijfers. Maar een vrouw die super intelligent is, dat hoort – dan – niet. Stoer wapent ze zich tegen alle weerstand. Zo wordt zij een groot wis- en natuurkundige.


Deze week overlijdt Alain Delon op 88-jarige leeftijd. Als raar buitenbeentje en ravissante autodidact.

Ravissant – Doeneke wil ’t proberen!

In het gewone leven was er vaak reden tot scherpe kritiek op Alain Delon. Dat laat weer eens zien dat bijzondere kunstenaars rare vogels kunnen zijn en dat je die twee elementen van dezelfde mens vaak ook een beetje los van elkaar staand kan of moet beschouwen. Werk en persoon zijn verbonden en nooit één.

3 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Werkpret
8
In de ban van de ringen

Mijn favoriet is apenkooien. Tikkertje in de gymzaal vol met toestellen. Ik loop, ren, spring en klim van de ene naar de andere hindernis. Tikt de tikker me, dan ben ik de tikker. Raak ik de grond, dan ben ik af. Spanning en sensatie! Helaas doen we dit spel alleen …

Doeneke Werkpret
4
Geef mij een kans

Ik sta op het podium. Helemaal in mijn element. Het is ‘open podium’ op de laatste repetitie van ons koor. De bonte avond. We doen iets met ABBA. Altijd leuk. Misschien knullig. Zeker tijdloos. Mijn eerste doorbraak in de voetsporen van ABBA plan ik op de eindmusical van de basisschool. …

Doeneke Werkpret
8
Hij is blij met zichzelf

‘Pfff, is het na al die regen eindelijk zomer, is het weer meteen idioot heet!’ Ze slaakt een diepe zucht en sjokt bozig weg. “Typisch een mismatcher“, zegt mijn andere collega, “zo eentje die zich altijd focust op wat er niet goed gaat.” Hij maakt het me helder en vertelt …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten