In de ban van de ringen

Doeneke Werkpret
8

Mijn favoriet is apenkooien. Tikkertje in de gymzaal vol met toestellen. Ik loop, ren, spring en klim van de ene naar de andere hindernis. Tikt de tikker me, dan ben ik de tikker. Raak ik de grond, dan ben ik af. Spanning en sensatie!

Helaas doen we dit spel alleen in de laatste les voor een schoolvakantie. Nu snap ik wel waarom. Als gymdocent is het natuurlijk een hels karwei. Al die toestellen uit de opslag voor zo’n doldwaas uurtje intens kindergeschreeuw. Dan heb je daarna wel vakantie nodig. Als leerkracht.


Rennen en ballen met gym doe ik ook dolgraag. Maar aan turnen heb ik een hekel. Ik kan het niet. Geen handstand, geen radslag en ook mijn koprol ziet er niet uit. En dan die vreselijke grote massieve houten kast en bok met dat harde leer erop. Ik kom er niet overheen. Geen hurk- of spreidsprong krijg ik voor elkaar. Zelfs niet met hulp van zo’n springplank. Mezelf als pijnlijk onmogelijke gymnast, die voel ik nog steeds.


Vol bewondering kijk ik naar al die turners op de Olympische Spelen, in Parijs. Wat die allemaal op de brug met (on)gelijke liggers, sprong, vloer, evenwichtsbalk, ringen en paard doen! Ongelooflijk! Een arabier, een pirouette, een overslag, een salto, een dubbele hoeksprong. Elegant, in balans én met een smile. Turnen lijkt bij zo’n prof een makkie.


Werken in zo’n turnomgeving lijkt me pittig. Gelukkig is de meubilering niet langer lomp, donker en muf. De olympische turnarena in Parijs ziet er fris en aantrekkelijk uit. Vol materiaal in fijnzinnige pastelkleuren. De aanloop-, afzet- en opvangmat ogen fluffy en comfortabel. En de starre bok van vroeger is nu een hypermoderne ‘pegasus’. De sfeer is prestatiegericht en vrolijk. Sterren beconcurreren en dollen met elkaar. Ben ik wat decennia te vroeg op aarde, of lijkt turnen nu mooier dat het is?

Dollen – Doeneke wil ‘t proberen!

Apenkooi is nu nog steeds hét spel tijdens de laatste gymles voor een vakantie. En ook de kinderen van nu kijken er enorm naar uit.
Sommige tradities moeten maar nooit veranderen.

As long-distance runners, Kalenjin are in a class of their own which has nothing to do with the pigment in their skin, but everything with naturally combined factors underneath it. Since they have been coached, their natural advantages have led to loads of medals all over the globe. Pygmies are lighter and more muscular, for every pound in their maximum weight of some 50 kilograms, than any other population group on earth. Coach them on a racing bike from an early age and in about fifteen years some will be the fastest to reach the top of Alpe d’Huez, for example. I see no justification for excluding a winner of two Olympic gold medals from competing in Paris, just because her body naturally has more testosteron than average women. I find it hard not to be able to support Mokgadi Caster Semenya like we want and did before🤷🏽‍♀️

inwonertal en goud in Parijs:
301MM USA 🥇 40
1500MM China 🥇40
124MM Japan 🥇20
27MM Australië 🥇18
68MM Frankrijk 🥇16
18MM Nederland 🥇15
68MM Groot Brittannië 🥇14
52MM Zuid Korea 🥇13
59MM Italië 🥇12
83MM Duitsland 🥇12

Hassan en Assefa rennen schouder aan schouder door hun laatste bocht in Parijs, voor één gouden medaille. Na de 5 en 10 km rent Sifan haar marathon. Dat is de zwaarste die er is, door flink klimmen. In 2 uur, 22 minuten en 55 seconden pakt ze goud, na al twee bronzen medailles. Sifan Hassan is ook goud voor wie iets wil leren over kans, optimisme en doorzettingsvermogen.

8 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Werkpret
Even iemand op weg helpen

“En dan zet je het terug op deze plek in de kast,” instrueer ik hem. “Ja, maar dat wist ik niet”, sputtert hij. “Ja, dat snap ik, daarom vertel ik het je nu”, reageer ik rustig. Hij is mijn nieuwe collega. Hij is 18 jaar. Ik werk hem in. Ik …

Doeneke Werkpret
4
Tijd voor een doorbraak

Alice geeft zichzelf een cadeau voor haar verjaardag: haar debuutalbum. Alice Toen is nu 100 jaar. Tijd voor haar grote doorbraak als musicus. Ze houdt al jaren van muziek. Ooit is ze deel van een duo. Daarna heeft ze een glanzende carrière als actrice. In films. Op toneel en televisie. …

Doeneke Werkpret
3
Mijn hart

Ik bied niet langer weerstand ‘last Christmas I gave you my hart’. Ik zing uit volle borst mee ‘and the very next day you gave it away’. In de winkelstraat en op de radio, overal Wham! Al weken. Het nummer staat in elke playlist. Ook al is het liedje geen …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten