Zo ga je nervositeit te lijf

Doeneke Fit

Het zit in mijn maag. Als verkrampte bal. Het beneemt me mijn adem.

Ik ben knetter nerveus.

Ik draai vast in zinloos gepieker. Woorden voor een interne peptalk komen niet.

’t Balletje in mijn maag wordt groter en strakker. Het staat op springen.

Ik moet nú presteren. En daarvoor heb nú lucht nodig. Het moet nu weg. Ik moet uit mijn malende hoofd, terug naar wat rust en ruimte in mijn lijf.

Ik daal af naar mijn maag. ‘Ja, ik ben nerveus en dat mag’, zeg ik vriendelijk tegen mezelf en aai liefdevol over mijn maag. Ik adem naar de bal. De bal krimpt. Mijn adem gaat rond het balletje en maakt het zacht. Rustig ruimte creëren, niet teveel willen sturen … De adem kan en doet het ineens gewoon weer vanzelf!

Ik daal, gewoon fijn, verder met m’n adem af naar mijn billen. Ja! Ik voel ze! Twee billen!
Kan ik nog verder met mijn adem – naar mijn voeten? Nee, die staan nu nog te ver weg …
Ik blijf bij mijn billen. Ik voel meer ruimte. Er stroomt weer lucht!

Het monster dat die bal zojuist nog was, is er nog een beetje en trilt na. ‘En dat mag’, zeg ik liefdevol tegen mezelf. En daar achteraan komt als vanzelf mijn interne peptalk: ‘Je kunt het, topper!’

Door- en opluchten – Doeneke wil ’t proberen!

Geen reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Fit
4
Pak ze

Waarmee ben jij bezig op Wereld Muggendag? Afgelopen zondag is het zover. We staan stil bij de mug. Ik denk aan de gewone huissteekmug. Zo’n inheemse. Zo’n irritante. Dat nare gezoem. En dat geniepige steken. En dan die jeuk. Die mij voor een keuze plaatst: beter niet of nu toch lekker …

Doeneke Fit
9
Met zijwieltjes

Zalig lijkt me die controle over elke beweging van mijn hele lichaam. Hoelahoepen. Zoals vroeger. De ene kant op. De andere kant op. Soepel rond mijn middel, been, arm, nek. En alles draaien van hier naar daar. Van onder tot boven en terug. Met voortdurend een grote glimlach op mijn …

Doeneke Fit
5
Als een Viking

Slechts in zijn zwembroek loopt hij door de sneeuw op het strand van de baai de steenkoude zee in. Damp stijgt op uit zijn brede torso. Even gaat hij kopje onder. Dan rijst hij weer op uit het water en loopt terug het strand op. Zijn halflange manen wapperen in …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten