Waarom Vladimir?

Doeneke Erudiet
7

‘Ik praat hier gewoon met een neger!’ denk ik opgetogen terwijl ik kennismaak met Vladimir. We zijn in de keuken van onze jongerenflat in Amsterdam Osdorp. Vladimir is donker, groot en heeft imposante lippen. Hij is lief en grappig met een aanstekelijke lach. Vladimir komt net uit Curaçao. Hij studeert in Amsterdam.

Zelf kom ik net uit Twente. Ik ben 18 jaar en heb geen ervaring met andere nationaliteiten of culturen. Opeens woon ik met ook een Afghaan, een Egyptenaar, een Iraanse, een Italiaan, een Spanjaard, een Surinamer en wat Nederlanders. We delen met z’n dertienen onze gang en keuken. Ik vind al die culturen bij elkaar al snel leuk. Ik voel mij een vrouw van de wereld.

Daar thuis en op mijn werk in Amsterdam Osdorp leer ik veel multi culti. Ik leer het verschil tussen de Marokkaan en de Turk. Volgens een Turk en volgens een Marokkaan. Het verschil tussen de Ghanees en de Soedanees. En tussen de Antilliaan en de Surinamer. En steeds meer verschillen tussen die ene Marokkaan en een andere Marokkaan. En overeenkomsten tussen die ene Turk met weet ik wie.

“Waarom heet jij eigenlijk Vladimir?” vraag ik. Ik noem Vladimir al lang Vladi. “Russische roots”, vertelt hij. Wat? Paps studeerde in Moskou. Vandaar.

Ik leer ook dat sommige woorden besmet zijn. Zoals ‘neger’ of ‘blanke’. En dat het gebruik van ‘zwart’ en ‘wit’ net wat neutraler is. Dus veel prettiger. Net wat minder olie op het vuur. Vuur dat nog smeult.

Mijn zwarte Vladimir is dood. Vermoord in een ‘schietincident’. Ergens in een jongerenhonk in Amsterdam. Ik hoor dat bericht jaren nadien. Ik reageer niet eens geschokt. Ik reageer met ‘Pfoe, heftig!’ En denk daarbij – dus toch …?!

Pas de laatste jaren denk ik daar vaker aan terug. Reageer ik ook zo onverschillig als bijvoorbeeld witte Bert – ook een vroegere ganggenoot – door een kogel zou zijn gedood?

Ik hoor over Vladi’s teleurstellingen in zijn leven. De weerstand die hij ondervond. Het buitensluiten. Dat zijn hoop op werk na zijn studie vervloog. En over zijn afglijden van minder studie naar meer andere dingen …

En dit afglijden van Vladi bevestigt mijn vooroordeel. Mijn – dus toch …?! Een akelige confirmation bias.

Black lives matter brengt een hoop teweeg. Dat is mooi. En nodig.

Ik besef dat ik helemaal niet tolerant, progressief en een vrouw van de wereld ben! Ik ben onnozel. En vreselijk onverschillig. Er huist een racist in mij!

Sorry Vladi! Heel erg sorry. Jaren te laat kom ik tot dit besef. Net als onze premier over de entourage van onze goedheiligman.

Het is tijd voor verandering. Voor nieuwsgierigheid. Naar historie, heden en toekomst. En het is tijd voor een zelfkritische discussie.

Werk aan onze winkel dus. In de keuken, op straat en op ons werk. Serieus aan de slag met gelijke kansen. Zichtbaar en grijpbaar voor ons allen. Dat werkt leuker en beter. Het helpt ons allen vooruit. Want verdeel je kansen op kleurtjes? Dan blijven talenten onderbenut. En dat is gewoon naar, dom en duur!

Wit huiswerk – Doeneke wil ’t proberen!

Ik kreeg dit via via met als opdracht: “mooi miniatuurtje, goed werkstuk”. Lang geleden is ons qua werk zo lastige verleden ook nog niet https://www.parool.nl/wereld/laatste-in-afrika-geboren-amerikaanse-slaaf-overleed-in-1937~b4da9bca/. Nog geen tien jaar later lag ik al in mijn wiegje.

Mijn eigen moeder en vader hadden Sally gemakkelijk een hand kunnen geven. Two handshakes away? Dat is pijnlijk vers. Echo’s in traumatische ervaringen nu verdienen onze aandacht, van ons allen. Moedig en hoopgevend is ook het krachtige signaal van Mary Elizabeth Taylor juist nu https://www.forbes.com/sites/jemimamcevoy/2020/06/18/high-ranking-black-official-resigns-over-trumps-protest-response/. Zulke signalen hebben allerlei consequenties.

Intimideren werkt lastig. Daar nooit over zwijgen blijft nodig. Dank voor jouw bijdrage, waarin jezelf durven bezien als “racist” bewijst: 1 dat jij onmogelijk racistisch bent; en 2 veel lef hebt!

Inclusie is gewoon smart business, omdat het beschaafd is. Dat besef zie ik steeds breder. Ook bij witte mannen op hoge posten. Ik weet dat vanuit mijn eigen praktijk. Op deze fijne blog werd ik gewezen via LinkedIn. Dat ik hierboven (nog) geen mannen zie reageren zegt mij niets. Een witte man stuurde mij jouw linkje Doeneke!

7 reacties

Laat een reactie achter op Lilian Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Erudiet
5
Een cut crease voor hooded eyes? Doe de beauty-speak quiz!

Ademloos kijk ik hoe de vlogger haar hooded eyes in no time optisch omtovert tot een frisse, wijd open blik. Ik smul van zo’n before- and after make-up tutorial. De Engelse beautytermen vliegen me om de oren. Zo shapet ze haar hooded eyes met een cut crease. Hooded eyes zijn …

Doeneke Erudiet
6
Waarom zo moeilijk doen?

“Dit vind ik vreselijk complex”, zeg ik met een frons. Ik kijk verward naar de sluiting van het sieraad. Ik krijg ‘m niet dicht. “Ik denk dat je bedoelt dat je het gecompliceerd vindt”, reageert hij. Die wijsneus. Mijn frons wordt dieper. Complex of gecompliceerd. Wat maakt dat uit? Maar …

Doeneke Erudiet
4
Che bella musica

Schoonheid komt niet altijd vanzelf. “Een dissonant is pas mooi als je ‘m in de toon daarna oplost,” legt onze dirigent ons uit wanneer we die wringende samenklank van noten niet oplossen en vals doorzingen. Wat een wijze woorden! Daar kan ik op allerlei vlakken wel wat mee! Mijn koor …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten