Met open armen?

Doeneke Werkpret
2

“Natuurlijk ben ik een dolfijn,” antwoord ik. De vraag is welke veranderstijl ik heb. De keuze is tussen karper, haai en dolfijn. Ik twijfel geen seconde. Mijn antwoord blijkt doorsnee.

Een dolfijn? Leergierig en speels. Intelligent en sociaal. Een dolfijn omarmt veranderingen. Tja, zo wil iedereen wel zijn.

Maar de test pakt minder glorieus uit. Er huist een karper in mij. Die verstopt zich op de bodem en tussen het riet. Een karper vermijdt veranderingen. Oeps. En in mij zit ook een haai. Die verdedigt zijn territorium. Een haai strijdt tegen veranderingen. Bah. ‘Die test deugt niet,’ concluderen mijn innerlijke karper en haai ontstemd.

Ik herken de stijlen bij een afwijzing. Au. Afwijzing geeft mij – vaak – een enorme optater. Het gevoel dat ik er niet mag zijn raakt mijn diepste angsten. Plots lijk ik dan een slachtofferige karper. Soms een kwaadaardige haai. De dolfijn in mij is er altijd, maar die heeft – soms – net wat langer nodig. Bij opgelegde veranderingen zijn de karper en de haai heel natuurlijke eerste reacties. Even in verzet is gewoon gezond.

Bij een afwijzing of andere bedreiging past – eerst – een neutrale ‘in z’n vrij-stand’. Dat is niet conservatief of vijandig, maar in de basis constructief. Even een pas op de plaats. Dan alles netjes op een rijtje. En vervolgens kiezen wat gewoon goed werkt. Soms in je eentje. Of het liefst fijn samen.

Dus ik train mijn dolfijn. ‘Joepie, een verandering!’ juich ik innerlijk steeds wat gemakkelijker bij wat tegenslag. Soms doet mijn dolfijn een kunstje. Maar steeds vaker duikt hij vanzelf op. Onbevangen. Nieuwsgierig. En soms vloeiend.

Vloeiend – Doeneke wil ‘t proberen!

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Werkpret
3
Waar is onze huisarts?

Hij zet me op de wereld in de slaapkamer van mijn ouders en drinkt daarna een borrel met mijn kersverse vader. Het is tenslotte zondag aan het einde van de middag. De hoogste tijd voor een glaasje. Het is begin jaren zeventig. “Vrij je al?” vraagt diezelfde dokter als hij …

Doeneke Werkpret
2
Een grote flop

Het stoort hem mateloos. Dick vindt de hoogspring-technieken van zijn tijd vreselijk inefficiënt. Dat kan veel beter. Dus experimenteert de 16-jarige scholier er vrolijk op los met verschillende aanloop- en sprongtechnieken. Deze jongeman is een ingenieur in de dop. Uiteindelijk komt hij uit op zijn eigen techniek. Het ziet er …

Doeneke Werkpret
4
Allemaal binkies

Hij staat er wat verlegen bij. Quasi nonchalant knoopt hij een praatje met me aan. Een beetje stroef. En ook gezellig. Dat doet hij goed – wat een schatje. Toch denk ik dat hij liever in zijn eentje daar boven achterin de kerk zit, achter dat prachtige kerkorgel. Met kracht …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten