Ik wil wel, maar ik mag niet …

Doeneke Erudiet
7

Huppelend kom ik thuis van een vriendinnetje. Ik mag zondag met haar mee! Dansen op het dorpsplein! In een witte jurk! Met een bloemenkrans in mijn haar!


Maar van mijn ouders mag ik niet. Meedansen, met die Pinksterbruidjes. Geen wit jurkje voor mij. Want dat is voor gelovigen. En dat zijn wij niet. Wij gaan geloof uit de weg. Want de kerk is gevaarlijk. Voor je het weet slepen gelovigen je mee in hun religie. Dan ben je de klos. Pas dus op. Wanneer je danst in je witte jurkje. Of wanneer ze voor je deur staan. Paps en mams zijn tegen geloven …


Met die opvoeding ben ik nog steeds wat op mijn hoede. Zo ook afgelopen zondag. Eerste Pinksterdag. De bel gaat. Onverwacht bezoek. Leuk! Vrolijk open ik de deur en zie twee – mij onbekende – mannen. Ze kijken me allervriendelijkst aan. Direct gaan alle alarmbellen in mij af. Ik ben direct en helder “Nee, ik heb geen interesse. Dank u wel.” Wel kijk ik vriendelijk van de ene naar de andere man. Zij geven mij beiden een vriendelijke knikje. Ik geef een knikje terug. Ze draaien zich om en lopen weg. Ik besluit met “Ik wens u een fijne Pinksteren”, en sluit mijn voordeur.

Ik ben trots hoe kordaat ik handel. Toch zit het me dwars. Deze mannen bedoelen niets dan goeds, dus waarom reageer ik zo bangig? Waarom geef ik ze niet de ruimte om te vertellen wat ze willen? Ik weet weinig over de reden van hun komst en hun geloof. Zijn ze van een Pinkstergemeente?


Ik google ‘Pinksteren’. Ik stuit op een uitstorting. Van de Heilige Geest. Een verschijningsvorm van God in de drie-eenheid: Vader; Zoon (Jezus); en Heilige Geest. Samen wonen, of woont, die in harten van gelovigen. Pinksterchristenen geloven én beloven dat je zo liefde kan voelen. Hier en nu. Dat de Heilige Geest jou mooie gevoelens influistert, leidt, bemoedigt én geneest. Dat klinkt verleidelijk. Dus eng.


En al die Pinksterbruidjes dan? Die lijken me ongevaarlijk. Zij vormen een gezellige folklore, in het Twentse Borne. Meisjes in mijn oude dorp dansen en zingen in een grote kring. In witte jurkjes met bloemen in hun haar. Omdat het lente wordt! Traditiegetrouw verdrijven ze de demonen van de winter. Ze vieren meer zon na voorbije duisternis. Ze verwelkomen het nieuwe leven. Ze dansen voor lekker weer waarin de roggeoogst mooi wordt. Gemoedelijk vol hoop en vertrouwen. En wie weet ervaren sommigen een uitstorting, van een Heilige Geest.

Folklore – Doeneke wil ‘t proberen!

De meeste geloven zijn in meerdere of mindere mate meestal tegen andere geloven, of ze vinden zichzelf ‘het ware geloof’. Uitzondering op die regel is volgens mij het humanisme. Ik weet niet of humanisme kwalificeert als geloof. Wel noemde de medeoprichter van D’66 en humanist Jan Glastra van Loon zichzelf agnost. Open twijfelen vind ik vaak terug in jouw blogs. Mooi vind ik dat 🕊️

Zo heel gek vind ik jouw ouders niet, zelf moest ik altijd mee naar vreselijk uitbundige vieringen met overdreven vrolijke gelovigen. In geloofsbeleving moet je zelf al dan niet je weg vinden. Mensen zijn verschillend dus is goed te begrijpen dat er veel geloven zijn 🕊️

7 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Erudiet
1
Na zomer komt nazomeren

Nu, in september, raak ik wat van slag. De herfst begint. De zomer is voorbij. Dat stemt me soms wat melancholisch. Ik omarm de nazomer. Zalig, nu zomaar op een dag de zon haar best doet en de stemming stijgt. Die nazomer duurt van eind september tot in december. Meteorologisch is zo’n …

Doeneke Erudiet
10
Hoe zit dat eigenlijk in Polen? Doe de quiz!

Ze zijn reuze bedreven in de huishouding, de bouw, vissen en drinken. Zomaar wat vooroordelen van een Nederlander over de Pool. Tijd voor wat feiten. Wat weet jij over Polen? Test met 12 vragen jouw kennis over Polen. Je ziet direct je resultaat en de juiste antwoorden. Chrzaszcz uitspreken – …

Doeneke Erudiet
36
Was will das Weib? Doe de quiz!

‘Was will das Weib?’ vraagt Freud zich af. Ik denk ‘alles wat mannen ook kunnen en mogen’. Tja, dan zijn we op de goede weg. Die weg is wel raar lang. Zo zijn vrouwen – pas een aantal jaren – voor de wet niet langer handelingsonbekwaam. Sinds wanneer is dat …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten