Ik wil wel, maar ik mag niet …

Doeneke Erudiet
8

Huppelend kom ik thuis van een vriendinnetje. Ik mag zondag met haar mee! Dansen op het dorpsplein! In een witte jurk! Met een bloemenkrans in mijn haar!


Maar van mijn ouders mag ik niet. Meedansen, met die Pinksterbruidjes. Geen wit jurkje voor mij. Want dat is voor gelovigen. En dat zijn wij niet. Wij gaan geloof uit de weg. Want de kerk is gevaarlijk. Voor je het weet slepen gelovigen je mee in hun religie. Dan ben je de klos. Pas dus op. Wanneer je danst in je witte jurkje. Of wanneer ze voor je deur staan. Paps en mams zijn tegen geloven …


Met die opvoeding ben ik nog steeds wat op mijn hoede. Zo ook afgelopen zondag. Eerste Pinksterdag. De bel gaat. Onverwacht bezoek. Leuk! Vrolijk open ik de deur en zie twee – mij onbekende – mannen. Ze kijken me allervriendelijkst aan. Direct gaan alle alarmbellen in mij af. Ik ben direct en helder “Nee, ik heb geen interesse. Dank u wel.” Wel kijk ik vriendelijk van de ene naar de andere man. Zij geven mij beiden een vriendelijke knikje. Ik geef een knikje terug. Ze draaien zich om en lopen weg. Ik besluit met “Ik wens u een fijne Pinksteren”, en sluit mijn voordeur.

Ik ben trots hoe kordaat ik handel. Toch zit het me dwars. Deze mannen bedoelen niets dan goeds, dus waarom reageer ik zo bangig? Waarom geef ik ze niet de ruimte om te vertellen wat ze willen? Ik weet weinig over de reden van hun komst en hun geloof. Zijn ze van een Pinkstergemeente?


Ik google ‘Pinksteren’. Ik stuit op een uitstorting. Van de Heilige Geest. Een verschijningsvorm van God in de drie-eenheid: Vader; Zoon (Jezus); en Heilige Geest. Samen wonen, of woont, die in harten van gelovigen. Pinksterchristenen geloven én beloven dat je zo liefde kan voelen. Hier en nu. Dat de Heilige Geest jou mooie gevoelens influistert, leidt, bemoedigt én geneest. Dat klinkt verleidelijk. Dus eng.


En al die Pinksterbruidjes dan? Die lijken me ongevaarlijk. Zij vormen een gezellige folklore, in het Twentse Borne. Meisjes in mijn oude dorp dansen en zingen in een grote kring. In witte jurkjes met bloemen in hun haar. Omdat het lente wordt! Traditiegetrouw verdrijven ze de demonen van de winter. Ze vieren meer zon na voorbije duisternis. Ze verwelkomen het nieuwe leven. Ze dansen voor lekker weer waarin de roggeoogst mooi wordt. Gemoedelijk vol hoop en vertrouwen. En wie weet ervaren sommigen een uitstorting, van een Heilige Geest.

Folklore – Doeneke wil ‘t proberen!

De meeste geloven zijn in meerdere of mindere mate meestal tegen andere geloven, of ze vinden zichzelf ‘het ware geloof’. Uitzondering op die regel is volgens mij het humanisme. Ik weet niet of humanisme kwalificeert als geloof. Wel noemde de medeoprichter van D’66 en humanist Jan Glastra van Loon zichzelf agnost. Open twijfelen vind ik vaak terug in jouw blogs. Mooi vind ik dat 🕊️

Zo heel gek vind ik jouw ouders niet, zelf moest ik altijd mee naar vreselijk uitbundige vieringen met overdreven vrolijke gelovigen. In geloofsbeleving moet je zelf al dan niet je weg vinden. Mensen zijn verschillend dus is goed te begrijpen dat er veel geloven zijn 🕊️

Handel is zelden vrij van belasting, zoals btw. Elk tarief op import is een belasting die start bij de importeur en doorwerkt tot uiteindelijk de consument. Handelsoorlogen raken, als vorm van afschermende nationalisme, iedereen in elke handelsketen op een negatieve wijze met een uitzondering. Als een land oneerlijke concurrentie in de hand werkt via het stimuleren van dumpprijzen bij exporteren van bijvoorbeeld staal dan moeten importerende landen dat en dat alleen neutraliseren met daarop een belasting bij invoer, om dat specifieke misbruik uit de wereld te helpen.

8 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Erudiet
2
Wat een lijdensweg

Ik vind het geen gezellige plaatjes. Die lijdensweg van Jezus uit Nazareth. Met zijn kruisiging in Golgotha. Als kind bezoek ik elke zomervakantie met mijn ouders rooms-katholieke kerken in Europa. Andere kerken vinden mijn ouders te saai. Al dat kerkbezoek is sowieso een beetje raar, want mijn ouders zijn antireligieus. …

Doeneke Erudiet
1
Heb je wel manieren?! Doe de etiquette quiz!

Hoe moet ik mijn servet neerleggen? Wat bestel ik nou eigenlijk? Hoe trek ik de aandacht van de ober? Allemaal zaken die mij onzeker maken in een chique restaurant. Hoe staat het eigenlijk met jouw kennis van de westerse restaurant etiquette?Doe de quiz en zie direct je resultaat en de …

Doeneke Erudiet
2
Ik ben niet achterbaks

Ze noemt mij ‘geraffineerd’. Dat klinkt niet best, denk ik. En op mijn hoede vraag ik haar naar het waarom. Zij legt me uit dat ze me ‘prettig verfijnd’ vindt. Ze ziet ‘geraffineerd’ als een verdiend compliment. Van haar voor mij. Mijn associatie met ‘geraffineerd’ is nooit iets moois. Bij …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten