Hé pinguïn!

Doeneke Werkpret

“Hé pinguïn!” roept de man en wenkt die ober. ‘Hé pinguïn!’ De jongen in smoking reageert direct en loopt op de man af – die pinguïn. Ik pols de uitdrukking op het gezicht van die ober. Hij ziet er best strijdlustig uit. Netjes, vriendelijk en toch … Gaat ie matten? Maar zijn gezicht staat neutraal. Stoïcijns neemt hij de bestelling van de man op. Raakt deze vernederende opmerking hem dan – echt – niet?

Ook al ziet een echte pinguïn er aandoenlijk uit, hij laat zich niet zomaar doen. Deze vogel maakt – waar nodig – graag een potje ruzie. Met zijn borst en snavel vooruit en een dodelijke blik intimideert hij zijn tegenstander. Heeft dit onvoldoende effect, dan doet hij er een schepje bovenop en mept hij met zijn vleugels. Of hij zet zijn super scherpe snavel in de ander. Hij is ronduit ongeschikt voor ‘in de horeca’.

Ik stel me voor hoe deze ober ter plekke transformeert naar een – echte – pinguïn. En deze – brute – man een lesje leert: wees nooit neerbuigend naar bedienend personeel. En, wees als mens nooit al te onderdanig naar een buitengewone bruut. Ook niet voor geld. Zoals het leven volgens sommige obers en sommeliers te kort is voor slechte wijn, is het ook te kort voor onderdanigheid.

Maar deze ober kiest zijn eigen weg. Dit is zijn eerste werkdag in de horeca. En tevens zijn laatste, besluit ie. Aan het eind van zijn shift hangt hij zijn zwart-witte werkoutfit aan de wilgen. Tabee. Hij neemt ontslag. En zweert never nooit meer horecawerk te doen. Geen dag. Op zo’n ijzingwekkende werkplek waar gasten je – als vanzelf – behandelen als inferieur. En je aanspreken met pinguïn. Doei.

Toedeledokie – Doeneke wil ‘t proberen!

Geen reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Werkpret
3
Waar is onze huisarts?

Hij zet me op de wereld in de slaapkamer van mijn ouders en drinkt daarna een borrel met mijn kersverse vader. Het is tenslotte zondag aan het einde van de middag. De hoogste tijd voor een glaasje. Het is begin jaren zeventig. “Vrij je al?” vraagt diezelfde dokter als hij …

Doeneke Werkpret
2
Een grote flop

Het stoort hem mateloos. Dick vindt de hoogspring-technieken van zijn tijd vreselijk inefficiënt. Dat kan veel beter. Dus experimenteert de 16-jarige scholier er vrolijk op los met verschillende aanloop- en sprongtechnieken. Deze jongeman is een ingenieur in de dop. Uiteindelijk komt hij uit op zijn eigen techniek. Het ziet er …

Doeneke Werkpret
4
Allemaal binkies

Hij staat er wat verlegen bij. Quasi nonchalant knoopt hij een praatje met me aan. Een beetje stroef. En ook gezellig. Dat doet hij goed – wat een schatje. Toch denk ik dat hij liever in zijn eentje daar boven achterin de kerk zit, achter dat prachtige kerkorgel. Met kracht …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten