Hé pinguïn!

Doeneke Werkpret

“Hé pinguïn!” roept de man en wenkt die ober. ‘Hé pinguïn!’ De jongen in smoking reageert direct en loopt op de man af – die pinguïn. Ik pols de uitdrukking op het gezicht van die ober. Hij ziet er best strijdlustig uit. Netjes, vriendelijk en toch … Gaat ie matten? Maar zijn gezicht staat neutraal. Stoïcijns neemt hij de bestelling van de man op. Raakt deze vernederende opmerking hem dan – echt – niet?

Ook al ziet een echte pinguïn er aandoenlijk uit, hij laat zich niet zomaar doen. Deze vogel maakt – waar nodig – graag een potje ruzie. Met zijn borst en snavel vooruit en een dodelijke blik intimideert hij zijn tegenstander. Heeft dit onvoldoende effect, dan doet hij er een schepje bovenop en mept hij met zijn vleugels. Of hij zet zijn super scherpe snavel in de ander. Hij is ronduit ongeschikt voor ‘in de horeca’.

Ik stel me voor hoe deze ober ter plekke transformeert naar een – echte – pinguïn. En deze – brute – man een lesje leert: wees nooit neerbuigend naar bedienend personeel. En, wees als mens nooit al te onderdanig naar een buitengewone bruut. Ook niet voor geld. Zoals het leven volgens sommige obers en sommeliers te kort is voor slechte wijn, is het ook te kort voor onderdanigheid.

Maar deze ober kiest zijn eigen weg. Dit is zijn eerste werkdag in de horeca. En tevens zijn laatste, besluit ie. Aan het eind van zijn shift hangt hij zijn zwart-witte werkoutfit aan de wilgen. Tabee. Hij neemt ontslag. En zweert never nooit meer horecawerk te doen. Geen dag. Op zo’n ijzingwekkende werkplek waar gasten je – als vanzelf – behandelen als inferieur. En je aanspreken met pinguïn. Doei.

Toedeledokie – Doeneke wil ‘t proberen!

Geen reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Werkpret
3
Pluk deze dag

“Trap er niet in”, waarschuwt mijn zoon. Opgetogen vertel ik hem over mijn aanstaande weekend druivenplukken bij een wijnboer in Frankrijk. Het lijkt me super romantisch. Maar in zijn tussenjaar werkt mijn zoon zich uit de naad bij wijnboeren. Hij oogst weken achter elkaar, zes dagen per week en acht …

Doeneke Werkpret
8
Een vuurtje in mij

‘Waar ligt jouw passie?’ Enthousiast stelt hij mij deze vraag. Misschien wakkert het woord ‘passie’ een vuurtje in mij aan. Van hartstocht. En verlangen. En raak ik heerlijk op drift. En geef ik hem een bruisende uiteenzetting van mijn passie. En opent dit de weg naar business. Want dit is …

Doeneke Werkpret
6
Ik dus

“En dan doet hij weer alsof hij alles beter weet”, mopper ik tegen mijn vriendin. We drinken een glas gember-sinaasappelthee in het park aan het water. Ze knikt. Ze snapt me helemaal. Mijn gevoel. Mijn probleem. Zij heeft ze ook. We zijn uit hetzelfde bouwjaar. We gaan los. Wij als …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten