Weg met die haantjes

Doeneke Sociaal

‘Wat een haantjes …’ somber ik. Achter mij sluit ik de deur van de vergaderzaal. Alweer domineren die twee ‘haantjes’ ons hele overleg. Super irritant! Die haantjes zijn mij snel teveel. Ik maak even een ommetje. Een beetje natuur pept me altijd weer op.

Ik passeer een kippenhok. De kippen zien er grappig uit. Ze hebben een mal kuifje voor hun ogen. Ze drentelen – een beetje onrustig – aan de buitenkant van het gaas van hun hok. Ze voelen zich vrij én thuis lijkt het. Ze willen vast weer terug in hun veilige onderkomen. En de eigenaar van die schattige kippetjes wil dat vast en zeker ook. Natuurlijk!

Dus bel ik aan bij het huis. Een jonge vrouw komt naar mij toe. “Een aantal van jullie kippen zijn ontsnapt. Ze lopen buiten het hok”, zeg ik. Zij glimlacht.

“Dat zijn haantjes”, corrigeert ze me. “Deze zijn vervelend opdringerig naar de kippen, dus zet ik ze buiten het hok”. Mijn adem stokt. Die schattige kippetjes blijken – opeens – opdringerige haantjes. Maar tja, buitengesloten haantjes. Da’s toch best zielig.

“Ik voer de haantjes nog hoor”, stelt ze mij gerust. En onverschrokken gaat zij verder. “Er zijn hier volop vossen …” Zij kijkt er veelbetekenend bij. “De vossen hebben interesse in onze hennetjes en kuikentjes in het hok.” Ik zie de vossen voor me. Kwijlend en tanden ontbloot. “Mooi is als de vossen deze haantjes pakken”, zegt zij eerlijk en vriendelijk. Ik slik. En beeld mij een bloederig tafereel vol opengereten – lieve – haantjes in. Met opdwarrelende veertjes en gekrijs. Ik trek wit weg. “Da’s gewoon onze natuur …”, probeert ze nog.

Verward loop ik weg. Ach, die haantjes. Het zit ze ook niet mee. Ze doen zo hun best. En bereiken een tegengesteld effect. In de plaats van gewoon voortplanting, krijgen ze de dood. Haantjes zijn ook maar gewoon haantjes. Wij hakken ze het liefst – gewoon – de pan in. Plotsklaps denk ik terug aan al die haantjes op mijn werk. Weg met – ook – die haantjes? Heus niet! Ik zoek een – gulden – middenweg.

Die middenweg – Doeneke wil ‘t proberen!

Geen reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
14
Weg met die machtsspelletjes?

Hij zet alles naar zijn hand. Een vaste hand van een bijzondere man. En die man krijgt daarvoor een prijs. De Machiavelliprijs. Machiavelli is toch een schurk? Een koude, berekende en emotieloze griezel? Met een cynisch wereldbeeld? Die manipuleert en misleidt? Een man van oorlog en politiek zonder moraal? Is Johan …

Doeneke Sociaal
10
De gemiddelde man

Een vriendin vraagt “Hoe stimuleer ik mijn man?” en ze wijst op haar keuken. Mannen kennen hun eigen manco. Zoals met die zelfspot in ‘Er kan wel wat zout uit’. Die prent van Peter van Straaten waarop een man pedant met een pollepel aan zijn lippen naast ’t fornuis dat …

Doeneke Sociaal
9
Een ander hoedje

Sociale intelligentie vind ik wel lekker. Net als een discussie waarin jij jouw unieke kijk op de werkelijkheid stevig neerzet en eens lekker verdedigt. Soms levert dat nog wat op ook. Juist als jij en ik ook naar elkaar luisteren. Hoe focussen jij en ik op wat wij al denken …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten