Met samengeknepen billen?

Doeneke Sociaal
2

‘Als u zo doorgaat, dan beëindig ik dit gesprek!’ Ik sta paf. Ik ben verre van agressief naar deze medewerker. Ik ben enkel stevig op de inhoud. En die inhoud betreft mijn gelijk, hartstikke.

Deze medewerker beleeft mijn opstelling anders. Zij ervaart mijn kennis en gedrevenheid als een persoonlijke aanval op haar. Ze schiet vol in de persoonlijke verdediging.

Deze mens verwart professioneel met persoonlijk!’, besef ik. Dat inzicht deel ik niet rechtstreeks. Want dan plaats ik mij boven haar. En ze voelt haar positie nu al als bedreigd.

Wat gebeurt hier?

Vrijwel elk alledaags psychologisch probleem voert terug op een soort angst. Angst ontstaat in de eerste jaren van elk leven. Die angst huist vervolgens diep in ons; in je emotionele brein. Bedreigt – onbewust – een situatie jou nu, dan popt je – ooit ontwikkelde – angstafweer hoepla weer op. Je emotionele brein neemt het dan over van je rationele brein.

Iets engs roept snel irreële angstreacties op. Dat was gezond. Het stamt van toen wij nog tussen roofdieren leefden. Vandaag interfereert angst te snel – onbewust en ineffectief – met ons professionele handelen.

Ik weet dat zelfs ik bedreigend kan zijn. En onbewust en onbedoeld iets ‘ouds’ in iemand trigger.

Uit de kramp?

Schrik je van een reactie? Tel tot tien en bekijk angsten over en weer.

In onze dagelijkse praktijk verminderen dreigingen met meer oog voor menselijkheid. Begrijp én toon dat ook jij, met je beperkingen, een mens bent. Laat van jezelf gerust wat ongemakkelijks zien. Zoals twijfel. Iets als ‘uh, waar was ik ook alweer?’ en een ‘toch?’. Want dat is gewoon heel menselijk … toch?

Blijf – in je menselijkheid – fier gericht op de inhoud. Precies, helder en goed. Dus luister ook. Vrede maken, niet per se uit angst? Dat kan altijd.

Vermijd zoiets als ‘ik begrijp dat u gefrustreerd bent’. Dat is de eerste stap van het weerstand- en agressieprotocol bij veel organisaties. Dat is de taal van een professional. Hoor je zo’n zin, dan weet je dat jij angst bij die ander triggert …

 

Dag angst – Doeneke wil ‘t proberen!

 

Als accountant hoor ik soms trucjes. Ik hoor wat u zegt? Ik begrijp wat u bedoeld? Voor mij zijn dat alarmsignalen. Managementteam wil waarheden verbergen. Opletten dus

2 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
1
Bedankt voor de bloemen

Als dank voor mijn inzet krijg ik een grote bos bloemen. Wat een verrassing! Ik bloos ervan. Die fleuren straks mijn huis lekker op. Prachtig! Met de bos in mijn fietsmandje aan mijn stuur, fiets ik trots en vrolijk naar huis. Maar onderweg bekruipt me het gevoel van schaamte: snijbloemenschaamte. …

Doeneke Sociaal
8
Alles kan

“Bah, jij stinkt naar rook”, zegt de buurvrouw. Ik geneer me, terwijl ik er niets aan kan doen. Ook ruik ik het zelf nauwelijks meer. Ons huis staat altijd blauw van de sigarettenrook. Vol Roxy Dual van mijn moeder en Zware Van Nelle van mijn vader. Ik woon daar. En …

Doeneke Sociaal
3
Ze is vrij

Deze week komt ze vrij. Het laatste beeld van haar staat nog scherp op mijn netvlies. Ze draagt een grijze joggingbroek. Met een grote vlek van achteren. Roodbruin is die vlek. Ze is in gevangenschap dan. De aard van die vlek beangstigt mij. En nu is ze terug vrij. Als …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten