Liften met griezels

Doeneke Sociaal
5

Ze houden hun wiebelig kartonnetje ‘Kortrijk’ omhoog op het laatste tankstation voor de grens. Slimme plek. Ze zien er betrouwbaar uit. Deze jongvolwassenen, dat meisje en die jongen. Ze lijken net zo oud als onze kinderen. We maken de achterbank voor ze vrij en zij stappen in. Mijn vriendin en ik gaan naar de Belgische kust. Dus nemen we deze jongeren graag – tot voorbij Antwerpen – een stukje mee. Gezellig. Lifters. Een uitstervend type. Waarom? Ik denk dat dit komt door OV-studentenkaarten. Maar er speelt iets anders. Studenten van nu associëren liften met iets engs. Echt iets levensgevaarlijks.


Onze lifters studeren geschiedenis in Leiden. Ze doen mee aan een wedstrijd van hun studievereniging. Wie met liften het eerste Kortrijk bereikt, die wint. Ze krijgen strikte lift-instructies. Liften doe je als koppel. Een man en een vrouw. Zodra een auto stopt, noteer je het kenteken. Eerst stapt de man in. Dan de vrouw. En de vrouw zit nooit voorin naast de chauffeur. En zodra de auto rijdt, deel je digitaal je live locatie met het thuisfront. Waarom moet dat allemaal?


De vrouw stapt als tweede in zodat de chauffeur niet snel weg racet met alleen de vrouw op de achterbank. Ai. Gebeurt zoiets? Zelf lift ik veel en graag als twintiger. Ook hoogzwanger met mijn man op reis in Corsica. Daarbij speelt er geen enkele angst over wie het eerste of laatste, of tegelijk, voor of achter, in- of uitstapt. Dat zien ze nu anders. Zo zit de liftende vrouw niet op de bijrijdersstoel zodat degene achter het stuur nooit in haar schoot graait. Want automobilisten die lifters meenemen? Die vertrouw je nooit!

Onze lifters vertellen dat ze zich bij ons toch wel veilig voelen – bij twee van ‘die moeders’. Maar dat liften normaal super link is. We kletsen over de liftende ‘hippies’ in de jaren 60 tot en met 90. En zij praten over de vele actieve seriemoordenaars van toen. Ik vraag wat door en begrijp dat hun historische ‘bronnen’ vooral huiveringwekkende streaming series van nu zijn.

Hun schrikbeeld vind ik jammer. En kortzichtig. Nooit maak ikzelf iets griezeligs mee. Ook ken ik van niemand om mij heen enge liftervaringen. Mensen die lifters meenemen zijn sociaal. Ze geven je graag een lift, in ruil voor enkel wat gezelligheid. Een prima deal, toch?


Liften is uit. Wel is carpoolen – met een collega of via een app – in de mode. Maar liften nu enkel als wedstrijdje is ongezellig. Vrijheid lekker laten stromen is tof! Begint dat met wat minder streamen?

Een prima deal – Doeneke wil ‘t proberen!

Griezelen met lifters bestaat ook. Ik pikte ooit een psychiatrische patiënt op. Die daarover bijzonder openhartig was. Dat dan weer wel, maar het werd nooit echt gezellig. Totdat ik hem eruit liet bij een tankstation. Voor de zekerheid 😁

Meer samen op reis op een weinig georganiseerde manier is wat ik een jaar of twintig terug super vond aan liften. Weinig plan vrijheid toppie 👍

Leuk aan liften is dat je er buitengewoon veel mensenkennis door opdoet. Daaraan heb ik veel gehad in mijn werkzame leven en privéleven (voor zover ik mijn levens überhaupt uit elkaar kan houden).

5 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
2
Met lippenstift schrijft ze NO

‘NO’ staat er op haar blote buik. Ze loopt in haar bikini langs de vergaderzaal vol senatoren. Zij laat haar man zien dat ze niet wil dat hij president wordt van de VS. Dr. Jill Bidens actie heeft effect. Manlief gehoorzaamt, Joe stelt zich – dan – niet kandidaat voor …

Doeneke Sociaal
3
Opzwepend en lekker!

Ze danst K-pop. In een girlsband. En verandert van een verlegen tiener in een podiumbeest. De muziek is een combi van hiphop en andere popmuziek. De choreografie van de dans is dynamisch, strak, synchroon en met oog voor detail. Heel veel details. De teksten bevatten een activistische boodschap. De Zuid-Koreaanse …

Doeneke Sociaal
6
De lekkerste ballen

Elitair is het niet. Het is voor iedereen. Filmsterren doen het. En taxichauffeurs. Presidenten en kinderen. Mannen en vrouwen. Denk ik aan jeu de boules, dan denk ik aan de zomervakanties in Frankrijk vroeger. Op dorpspleinen spelen Franse oude mannetjes dit spel. Ze zitten op een bankje en staan op …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten