Er is een dispuut

Doeneke Sociaal
20

Het lijkt mijn zoon niets. Zo’n vereniging. Gelukkig maar. Ook al hoor ik ook van oud-studenten over hun ‘geweldige voor het leven netwerk’ want ‘we kennen elkaar nog van ons dispuut’. Als moeder vind ik zo’n studentenvereniging eng. Zo raakt mijn vriend Adriaan door de drankcultuur bij zijn studentencorps voor altijd ernstig aan de drank. En sterft – heel eenzaam – in zijn studentenhok. Adriaan is dan in de dertig. En als het tegenzit is bij zo’n studentenvereniging de ontgroening al fataal.


Dat overkomt Sanda Dia. Vol enthousiasme start hij zijn ‘doop’ bij een Vlaamse studentenvereniging. Tijdens de ontgroening sterft hij als gevolg van mensonterende praktijken. Rechters beoordelen alle feiten onder de wet en achten achttien studenten schuldig aan de dood van Sanda. De jonge mannen krijgen straf. Een werkstraf en wat boete. Dat klinkt onrechtvaardig voor alle leed. En dat geeft ophef.


De ouders van Sanda reageren vergevingsgezind. Van hen hoeven de daders geen gevangenisstraf. Wel hopen ze op berouw bij de schuldigen. Hartverwarmend is de waardigheid in Sanda’s rouwende familie. Zij tonen dat sociaal met elkaar omgaan vraagt om oog voor alles en elkaar. Ik vind dat onvoorstelbaar, prachtig en bovenaards wijs.

Sereniteit – Doeneke wil ’t proberen!

Zie ik een patroon? Klassenjustitie lijkt me even aannemelijk als moeilijk aantoonbaar, bij een vreselijke dood van deze prachtige jongen. Zelfonderzoek van bevoorrechte mensen, zoals ik en eigenlijk al mijn naasten, lijkt me geen overbodige luxe…

Beantwoorden

Ik ken de cultuur. Vol plussen en minnen. Mooie evenwichtige blog. Dat ben jij Doeneke. Niets maak jij simpeler dan het is. En ook niet ingewikkelder. Mooi ❤️

Beantwoorden

Zelf studeerde ik ooit (kort) rechten in Nijmegen en werd daar nooit lid van een studentenvereniging. Eerder zat ik (lang) op de middelbare school in Leiden. Volgens mij waren verenigingen van studenten in Nijmegen en Leiden niet goed te vergelijken. Minerva in Leiden stond erom bekend dat lidmaatschap (erg) goed is voor je carrière, maar dat doping daar beschaafd was hoorde je nooit. Ergens bij willen horen is normaal sociaal menselijk, en niet overal kan je jezelf zijn op een fijne manier, maar een cultuur noodlottig als rond Sanda Dia in betere banen leiden mogen we wellicht niet overlaten aan zelfregulering. Een cultuur met slachtoffers en zwijgen is daarvoor een te giftige cocktail. Denk ik.

Beantwoorden

Nog steeds bestaat er niet zoiets als schaamte waardoor daders eerlijk vertellen wie wat heeft misdaan in bij ons dat dispuut 😳

Beantwoorden

Oeps? The records revealed that 70% of Harvard’s donor-related and legacy applicants are white, and being a legacy student makes an applicant roughly six times more likely to be admitted.

Beantwoorden

Soms gaat er iets mis “Niessen ontdekt in 2013 dat de Belastingdienst doelbewust heeft besloten bezwaarschriften van toeslagenouders niet meer volgens de wet af te handelen. Zo worden officiële bezwaren van ouders behandeld als een verzoek om inlichtingen, terwijl in het systeem wel wordt opgevoerd dat het bezwaar is ‘afgewezen’ en ‘afgehandeld’.

Ouders krijgen hierdoor niet de kans in beroep te gaan tegen de afwijzing, en ze moeten ook nog rente over het verschuldigde bedrag betalen.”*. Soms voelen ambtenaren zich gedwongen om iets te doen waarvan je zou denken dat het standaard is in elk (publiek) ambt; netjes omgaan met het publiek belang.

Bij kwijtraken of -maken van toegang tot de Rechter door ambtenaren, passen twee vragen: (1) hoe lost wie dat op?; en (2) effectief wanneer? In deze toeslagenaffaire is het antwoord op de wanneer-vraag ongemakkelijk voor mensen die geen slachtoffers zijn.

Affaires hebben ook een positieve kant in de mate waarin we bereid zijn ervan te leren en te helpen herstellen wat we kunnen zodra we dat kunnen. Dat we is een taak voor iedereen die kan helpen als deel van de oplossingen 👍 👍

* https://www.trouw.nl/politiek/onderste-steen-is-nog-steeds-niet-boven-zegt-klokkenluider-over-toeslagenaffaire~b6be7c82/

Beantwoorden
20 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
4
Ik zie door zon

De ochtendzon vult onze woonkamer. Via het voorraam op het oosten redt ze het tot op de eettafel aan de west raamzijde. Zonnestralen verlichten mijn zondagse ontbijtje. Zij maakt mij blij. Het jaar rond is alles fleurig, in zo’n doorzonwoning! In de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog is dat gevoel …

Doeneke Sociaal
4
Kom, we gaan lekker buiten spelen!

Hoor ik ‘woensdagmiddag’, dan maakt mijn hart nog altijd een vrolijk sprongetje. Vrij! Buiten spelen! Met andere kinderen! Altijd feest! Joepie! In de jaren 70 in onze nieuwbouwwijk is dat een makkie. Er zijn volop kinderen in de buurt. Auto’s staan keurig – tegen het roesten – in de garage. …

Doeneke Sociaal
12
Hop on top

Een slecht geklede, harige mannenhater is hardnekkig mijn eerste associatie met ‘feminist’. Dat komt door die paplepel van vroeger. Wij tegen zij. Tegen mannen. Dat soort dingen. Dus heet ik liever geen feminist. Maar ik ben wel ergens voorstander van. Ik ben voor gelijke fijne rechten voor mensen van verschillende genders, …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten