Een trosje yoghurt

Doeneke Sociaal

Het is wit en het ligt op de fruitschaal? Een trosje yoghurt! Haha! Ik houd van tijdloos eenvoudige absurdistische mopjes.

Mijn moppentrommel bevatte tot voor kort vijf moppen. Dus met veel plezier vertel ik, het liefst aan nieuwe vrienden, de mop van het konijn dat de bakker dag in dag uit om worteltjestaart vraagt. Om bij eindelijk een ‘ja’, te antwoorden ‘vies hè?’. En van die breedbekkikker die een ooievaar vraagt wat die het liefste eet? ‘Breedbekkikker’ … ‘Oh, nooit van gehoord’. Gieren!

Ben ik goed op dreef dan vertel ik die van die vier mannen die, net als de breedbekkikker met hilarische mondstand, een kaarsje proberen uit te blazen in een hotel. Mijn mond in een centenbak, in een overbite, scheef naar links en scheef naar rechts en blazen maar. Schateren! En hoe de vijfde, zonder afwijkingen, de kaars dooft met spuug op zijn vingers …

Silly walks van Monty Python, waarom blijven die leuk? De uitvoering is briljant, maar wat ingebakken vervreemding is de truck.

Teveel vervreemding werkt niet. Onlangs at ik met dertigers, waaronder Viki; een superslimme meid uit Litouwen. Aan haar móest ik mijn vijfde mop vertellen. ‘Welke hoort er niet in dit rijtje thuis: Estlanders, Letlanders, Rob de Nijs …?’ Ik popelde om de fantastische clou te vertellen. Ik zag haar verbaasde gezicht: wie of wat is Rob de Nijs?! Tja, daar gaat de clou ‘Rob de Nijs hoort er niet bij, dat moet Lee Towers zijn!’. Deze geweldige mop was op slag dood.

Mijn overbuurman helpt mij aan de beste mop áller tijden, maar nieuw voor mij: Twee jagers zijn in het bos als één van hen in elkaar zakt. Hij lijkt niet meer te ademen en heeft een wezenloze blik in z’n ogen. Zijn jachtmaatje pakt snel zijn telefoon en belt 112. Met stokkende stem zegt hij: “Mijn vriend is dood!! Wat kan ik doen?” De telefonist antwoordt: “Rustig aan, ik ga helpen. Om te beginnen moeten we zeker weten dat hij dood is.” Eerst volgt een korte stilte. Dan klinkt een geweerschot. De man komt terug aan de telefoon en zegt: “Oké. Wat nu?”

Moppen tappen – Doeneke wil ’t proberen!

Geen reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
4
Ik zie door zon

De ochtendzon vult onze woonkamer. Via het voorraam op het oosten redt ze het tot op de eettafel aan de west raamzijde. Zonnestralen verlichten mijn zondagse ontbijtje. Zij maakt mij blij. Het jaar rond is alles fleurig, in zo’n doorzonwoning! In de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog is dat gevoel …

Doeneke Sociaal
4
Kom, we gaan lekker buiten spelen!

Hoor ik ‘woensdagmiddag’, dan maakt mijn hart nog altijd een vrolijk sprongetje. Vrij! Buiten spelen! Met andere kinderen! Altijd feest! Joepie! In de jaren 70 in onze nieuwbouwwijk is dat een makkie. Er zijn volop kinderen in de buurt. Auto’s staan keurig – tegen het roesten – in de garage. …

Doeneke Sociaal
12
Hop on top

Een slecht geklede, harige mannenhater is hardnekkig mijn eerste associatie met ‘feminist’. Dat komt door die paplepel van vroeger. Wij tegen zij. Tegen mannen. Dat soort dingen. Dus heet ik liever geen feminist. Maar ik ben wel ergens voorstander van. Ik ben voor gelijke fijne rechten voor mensen van verschillende genders, …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten