top
Een stapje terug in de tijd?
- Door: Doeneke
- Categorie: Doeneke Fit

Je bent jong en je wilt wat. Dus dans je. Natuurlijk! Je zal nu maar een jongere zijn. Niet dansen? Daar gaan je kansen!
Vanaf mijn 14e ga ik naar de discotheek. In Hengelo. Twente. Maar ik dans. En ik kijk om me heen. En ze kijken naar mij. We drinken glazen bessenjenever met ijs. Lekker is anders. Maar vies is lekker!
Mijn zoon danst al vanaf voor zijn geboorte. Jarenlang danst hij thuis. En op de kleuterschool. Daarna op klassenfeestjes – met prik. Hij mag pas – legaal – vanaf zijn 18e een disco in. Hij geniet van dansen. En van het tequila-ritueel: likje zout, shot tequila en het citroentje. Mijn zoon – van nu 21 – danst het liefst drie nachten per week.
Abrupt stopt dansen buiten de deur. Door corona. Mijn zoon mist het en gedraagt zich. Keurig volgens alle regels. Wellicht pakt hij straks – vanaf komende zomer – nog lekker wat jaartjes nachtelijk dansen mee. Iedereen danst dan weer. Iedereen werkt dan weer. Dansen is ook werk. Dansen geeft energie. Dansen betaalt ook huur – van de barjongen. Zonder dansen staat er een hele wereld stil.
Ook ik maak nog een inhaalslag. Qua dansen. Mijn verjaardag – mijn pittige 50e – wordt een knalfuif. Afgelopen december gaat dat niet door. Maar ik draai gewoon de tijd even terug. Straks geef ik een knalfeest. Voor alle leeftijden. Met mijn zoon. En met krasse oudjes. Het gebeurt. Zoals gepland. We dansen tot we er bij neervallen. Op de marmeren vloeren van een landgoed in de buurt. Een ideale dansvloer. Met werk van een dj, kok en barman … We zetten gewoon een stapje terug in de tijd. Met allemaal onze beste beentjes voor. En dansen!
Dance, dance, dance – Doeneke wil ’t proberen!