Mooi stuk Joke!
Wat een lijdensweg
- Door: Doeneke
- Categorie: Doeneke Erudiet

Ik vind het geen gezellige plaatjes. Die lijdensweg van Jezus uit Nazareth. Met zijn kruisiging in Golgotha. Als kind bezoek ik elke zomervakantie met mijn ouders rooms-katholieke kerken in Europa. Andere kerken vinden mijn ouders te saai. Al dat kerkbezoek is sowieso een beetje raar, want mijn ouders zijn antireligieus. Ik vind dan al die kerken in Zuid-Europa altijd wél lekker koel, maar vooral beklemmend. Dus graag houd ik de hand van een van mijn ouders vast. Zo sjok ik elke rondgang in zo’n kerk braaf mee langs de vele gruwelijke beelden en de veertien naargeestige schilderingen:
- Jezus wordt ter dood veroordeeld
- Jezus neemt het kruis op zijn schouders
- Jezus valt voor de eerste maal onder het kruis
- Jezus ontmoet zijn bedroefde moeder
- Simon van Cyrene helpt Jezus het kruis dragen
- Veronica droogt het gelaat van Jezus
- Jezus valt voor de tweede maal onder het kruis
- Jezus troost de wenende vrouwen van Jeruzalem
- Jezus valt voor de derde maal onder het kruis
- Jezus wordt van zijn kleren beroofd
- Jezus wordt aan het kruis genageld
- Jezus sterft aan het kruis
- Het lichaam van Jezus rust in de armen van zijn moeder
- Jezus wordt in het graf gelegd

De veertien staties zijn vaste prik. ‘Statie’ komt van het Latijnse ‘statio’ en betekent ‘stilstaan’. “Wij hebben de twaalfde statie,” vertelt mijn vriendin. Zij runt het Religieuze Winkeltje op Volendam.* Er staat een bord in haar etalage met de titel ‘Jezus sterft aan het kruis’ en daaronder een mooie tekst van Dominiek, de pastoor van Volendam, over ‘de dood’. Over verbinding, koestering, hoop en dankbaarheid. Ze is blij met deze statie. Het brengt heel wat teweeg bij de mensen. Er ontstaan mooie gesprekken. In de aanloop naar Pasen staan mensen stil bij elke statie op hun Volendamse kruiswegwandeling door het oude centrum.

De 14 staties bezing ik nu met mijn koor in Haarlem. Deze week is ons eerste concert. In onze kerk waar we eerst maandenlang repeteren. We zingen het ‘Via Crucis’ van Franz Liszt (1811-1886). Met onze pianist en twee solisten: een bariton en een mezzosopraan. Na maanden zwoegen is het resultaat prachtig. Bij het concert toont de projector schilderijen van de 14 staties, door Jan Toorop (1858-1928), vol menselijke kwetsbaarheid. De sfeer in de zaal is bijzonder. Ook voor mij gaan die 14 staties plots leven. Dit passieconcert draait om ons samen stilstaan bij mensen, lijden en het dragen daarvan.
Compassie – Doeneke wil ‘t proberen!
* lees hier de blog over Karin op Volendam