Waarom die maskers?

Doeneke Sociaal

Broodnuchter en klappertandend zonder jas, want mijn kostuum moest zichtbaar zijn, in de optocht achter de fanfare aan. Alcohol mocht ik nog niet, want ik zat op de basisschool. Ik vond carnaval afgrijselijk.

Toen ik wel de alcoholleeftijd had, nodigden Brabo’s en Limbo’s mij regelmatig uit om carnaval in het Zuiden te vieren. In de wetenschap dat Arie Ribbens met zijn carnavalskraker ‘en Willem grijpt Marietje van achter bij de schouders’ eigenlijk  ‘ … van voren bij de borsten’ bedoelt, dankte ik voor de uitnodigingen.

Nu ben ik in Limburg. Versierde ramen met maskers. Vlaggen hangen uit. Carnaval hangt in de lucht. Het feest van zotheid, spot en uitbundigheid. Over een dikke week is het zover …

In Nederland start carnaval, na een voorbereiding vanaf 11 november, zeven weken voor Pasen. De Prinsen Carnaval nemen op carnavalszaterdag of -zondag, in dorpen en steden, drie dagen de macht over van de burgerlijke autoriteiten met een ‘spotheerschappij’. En dat vieren ze met hun onderdanen, de carnavalsvierders. Met vermommingen, opmerkelijke feestmuziek, hossen en natuurlijk veel drank … De Prinsen Carnaval maken zegetochten met praalwagens en op dinsdag om middernacht volgt het afscheid. Dan is het Aswoensdag en begint het vasten tot Pasen.

Vanaf al lang vóór Christus zijn er maskerades. Van toen in het oude Babylon, bij de Grieken en Romeinen tot nu in Rio de Janeiro, Venetië, Bazel, Keulen en het zomercarnaval in Rotterdam.

Wat overeenkomt is dat deze gekostumeerde feesten een korte periode van chaos scheppen én sociale ongelijkheid opheffen. Maskers en schmink nemen kunstmatige verschillen weg. Klasse en status een paar dagen aan de kant …

De idee achter carnaval is mooier dan ik dacht. Toch verstop ik me ook dit jaar weer op een veilige plek boven de rivieren. Aan mijn lijf geen polonaise!

 

Vrij jezelf zijn – Doeneke wil ’t proberen!

 

Geen reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
9
Ik wil bij jou!

‘Ik wil bij jou!’ en ‘ik wil bij jou thuis!’ Ze stuurt me twee spraakberichten. Mijn hart smelt. Ik zie maar weinig kinderen in mijn levensfase: ik ben 52, met een leeg nest. Dat is heerlijk rustig. En soms té rustig. Dlet, van bijna vijf, wil een dagje bij mij. …

Doeneke Sociaal
4
Mag het iets uitbundiger?

Ik kijk mijn ogen uit deze paar weken in Zweden. We verblijven in een van de mooiste en duurste villawijken van een chique eiland in Stockholm. In het appartement van onze zoon en zijn vriendin: een omgebouwde garage. Met een marmeren vloer en in een prachtig groot geel huis, dat …

Doeneke Sociaal
5
Liften met griezels

Ze houden hun wiebelig kartonnetje ‘Kortrijk’ omhoog op het laatste tankstation voor de grens. Slimme plek. Ze zien er betrouwbaar uit. Deze jongvolwassenen, dat meisje en die jongen. Ze lijken net zo oud als onze kinderen. We maken de achterbank voor ze vrij en zij stappen in. Mijn vriendin en …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten