En hier is generatie Z… -Estafette interview 3- Audrey

Doeneke Werkpret

Ze is 21 jaar, Française, heet Audrey [Oodree] en ze studeert sinds 3 jaar Engelse literatuur aan l’Université de Picardie – Jules Verne in Amiens. Ze start in september met haar master. Ze is nieuwsgierig en houdt van vrijheid.

Hoe zie jij jouw toekomstige werkleven?

Ik heb niet heel bewust voor deze studie gekozen en ook niet nagedacht wat ik er later mee wil doen. Ik merk nu wel dat ik graag een nuttige bijdrage met werk wil leveren. Dus waarschijnlijk zal ik later toch wel les gaan geven …

Hoe zie jij jouw toekomstige werkleven in combinatie met jouw privéleven?

Daar heb ik nooit zo over nagedacht. Ik ben gewend dat vrouwen fulltime (35 uur) werken. Mijn oma deed dat en mijn moeder nog steeds. Geen probleem. Ik wil werk en privé strikt gescheiden houden. Ik zie nu bij studenten die op de campus wonen, dat ze hun studiewerk moeilijk kunnen loslaten omdat ze altijd op de universiteit zijn.

Heb je al eens voor een baas gewerkt? Wat is het belangrijkste dat je daar hebt geleerd? En wat heeft jou daar het meeste verbaasd?

Studenten in Frankrijk hebben geen bijbaan, maar werken in vakanties. Mijn vakantiebaan is bij een schoolboekenleverancier. Ik ben daar teammanager en check of het werk goed wordt gedaan. Ik moet een bepaald resultaat halen en bepaal zelf hoe ik dat doe. Deze vrijheid met weinig druk vind ik fijn. Anders dan bij mijn studie verwachten anderen hier wel wat van me. Ik moet daarom meer georganiseerd zijn en mijn werkzaamheden plannen. Ik kan niet steeds maar uitstellen en pas gas geven vlak voor een deadline, zoals ik bij mijn studie vaak doe.

Wat zou je later in werk zeker anders doen dan je ouders?

Mijn ouders weten niet wanneer ze over hun grenzen dreigen te gaan. Mijn moeder is daardoor vaak gestrest en mijn vader krijgt lichamelijke klachten. Ik wil een betere balans houden.

Wat vind jij de grootste kracht van jouw generatie? En hoe zou jouw generatie dat optimaal in kunnen zetten?

Ik vind dat wij kritisch zijn ten aanzien van informatie. Wij geloven niet zomaar iets en gaan op zoek naar verschillende bronnen en vormen op basis daarvan onze eigen opinie. Ik zie dat mensen van een oudere generatie daar veel naïever in zijn en klakkeloos voorgeschotelde informatie aannemen.

Wat is de grootste zwakte van jouw generatie? En wat zouden jij en jouw generatiegenoten daaraan kunnen doen?

Ik vind veel van mijn generatiegenoten oppervlakkig en materialistisch. We zijn gewend om te krijgen wat we willen en houden ervan om dingen te bezitten. We zijn ons niet bewust van waar we mee bezig zijn. We zouden minder spullen moeten willen hebben.

Alles opgeteld: hoeveel leef- (en werk)pret heb jij op een schaal van 1 …….. 10?

Een 9 à 10. Ik vind het heerlijk om student te zijn. Een 10 als ik daarbij ook altijd mijn honden bij me kan hebben …

Wat is jouw tip aan de 40-plusser van dit moment?

Check informatie!

Wat is/ zijn jouw ultieme leef-werkpret-tip(s)? 

Ga in Frankrijk wonen en studeren! Het collegegeld is slechts eenmalig €200,-. Ook krijg je makkelijk een beurs en andere extra’s van de regio waar je woont: allocation familiale.

+

Pas je niet aan naar de wensen van anderen maar doe waar jij gelukkig van wordt!

 

Met de Franse slag – Doeneke wil ’t proberen!

Geen reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Werkpret
4
Als God in Frankrijk

Als het maar even kan, strijk ik neer in Frankrijk. En ook nu weer is het bingo. Ik logeer in een oude pastorie. Het mooie pand staat tegen de berg achter de kerk in een schattig dorpje aan de Loire. Vanuit de woonkamer kijk ik uit over de rivier. Een …

Doeneke Werkpret
4
Die glimlach

Hij kan alles. En alles super. En altijd met de mooiste glimlach die er is. Hij barst – zeven decennia lang – van de werklust en werkpret. Heel aantrekkelijk is en blijft Harry Belafonte tot zijn laatste adem, deze week. Mijn ouders draaien vroeger zijn platen grijs. Ik geniet mee, …

Doeneke Werkpret
3
Waar is onze huisarts?

Hij zet me op de wereld in de slaapkamer van mijn ouders en drinkt daarna een borrel met mijn kersverse vader. Het is tenslotte zondag aan het einde van de middag. De hoogste tijd voor een glaasje. Het is begin jaren zeventig. “Vrij je al?” vraagt diezelfde dokter als hij …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten