De kerstkaarten van mijn schoonmoeder

Doeneke Sociaal
4

“Ik heb een raar leven, maar wel fijn”, antwoordt mijn schoonmoeder op de vraag of ze gelukkig is. Het ontroert me. Mijn schoonmoeder kreeg op haar 60e jaar een hersenbloeding in haar kleine hersenen. Dat is 12,5 jaar geleden. Sindsdien is ze snel moe. Ze heeft moeite met het coördineren van bewegingen. En ze heeft geheugenproblemen.

Onlangs kreeg ze de diagnose ‘dementie’. Iedere keer als ze dit hoort, is ze ontstemd. Geheugenproblemen? Oké. Maar dement? Nee!

Dit weekend zorg ik voor haar. De dagindeling is strak. Tussen de slaapjes, eetmomenten en Rummikub door, schrijven we kerstkaarten. Zij de hare en ik de mijne. Gezellig en knus.

Meermaals vertelt ze me hoe fijn ze het vindt dat ik er ben. Zalig. Ik krijg er geen genoeg van.

Zoals altijd schrijft ze op iedere kerstkaart een uitgebreide persoonlijke boodschap. Na drie kwartier zwoegen heeft ze vier kaarten en vier enveloppen af. Twee enveloppen zijn voor dezelfde persoon. En voor wie is die lange tekst met de aanhef ‘lieve vrienden’? Dat weet ze niet meer.

Kerstkaarten schrijven is een stuk complexer voor haar dan ik dacht. En ze heeft er nog 48 te gaan …

Ik schiet haar te hulp. Met structuur. We bekijken samen de adressenlijst. Herkent zij een naam, dan kiest zij voor diegene een kaart. Snel schrijf ik de naam en adres op de envelop. Met die envelop als spiekbriefje, schrijft zij een passende tekst op de kaart.

Dit werkt fantastisch!

Is het kaartje klaar, dan zet ik een streep door de naam. Met een groene markeerstift. Lekker afvinken. Fijn motiverend en overzichtelijk.

Dit werkt niet …

Terwijl ik het eten bereid, gaat mijn schoonmoeder alleen verder. Ze schrijft kaartjes … nu naar de mensen met de groen gemarkeerde namen. Logisch. Die highlights trekken haar aandacht en nodigen uit tot actie. Afvinken met een markeerstift … super suf van mij!

Met meer doublures en nog altijd ver van de finish, vraag ik haar wat we met die dubbele doen. Volgens mij geneert ze zich er een beetje voor. Bijdehand zegt ze “Fijn toch voor die mensen dat ze twéé kaartjes krijgen?“

Een raar leven, maar wel fijn.

 

Overzicht – Doeneke wil ’t proberen!

Wat een geweldig mooi en aandoenlijk artikel over je schoonmoeder. Er zitten zo veel herkenbare elementen in. Aantasting van de hersenen in welke vorm dan ook is een vreselijke ziekte, die het mens-zijn als zodanig op het spel zetten. Maar met jouw hulp en leerproces komen die kerstkaarten prima voor elkaar!

4 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
5
Kinderachtig

‘Wie heeft dat gemaakt?’ Ze kijkt al een tijdje naar het schilderij boven de bank. Er staan naakte zwarte vrouwen op. “Ik zie blote billen”, zegt ze serieus. Ja inderdaad, die vallen mij al lang niet meer op. Ik weet wie de schilder is, een kunstenaar uit Tsjechië, hij maakt …

Doeneke Sociaal
5
Met lippenstift schrijft ze NO

‘NO’ staat er op haar blote buik. Ze loopt in haar bikini langs de vergaderzaal vol senatoren. Zij laat haar man zien dat ze niet wil dat hij president wordt van de VS. Dr. Jill Bidens actie heeft effect. Manlief gehoorzaamt, Joe stelt zich – dan – niet kandidaat voor …

Doeneke Sociaal
3
Opzwepend en lekker!

Ze danst K-pop. In een girlsband. En verandert van een verlegen tiener in een podiumbeest. De muziek is een combi van hiphop en andere popmuziek. De choreografie van de dans is dynamisch, strak, synchroon en met oog voor detail. Heel veel details. De teksten bevatten een activistische boodschap. De Zuid-Koreaanse …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten