Tsja, die winnende keuze

Doeneke Werkpret
1

Ik zet mijn vinger op mijn borstbeen, strijk met mijn hand over mijn hart en wijs naar jou. Tintelingen. Dat gebaar wil zeggen ‘ik hou van jou’. Ik ben wel beperkt. Dit is mijn enige zinnetje doventaal.

De Cubs zijn top in American football. Paps is een topcoach en zijn zoons zijn topspelers. Net als iedereen bij de Cubs zijn ze doof. Ze spelen met razendsnelle gecodeerde handgebaren. Vaak raken (horende) tegenstanders in verwarring. De Cubs winnen bijzonder vaak en staan bovenaan in hun competitie. De coach weet dat ze super zijn. Maar dat zijn team dit jaar elke wedstrijd domineert, verrast ook hem. Tolken herinneren scheidsrechters elke wedstrijd aan één noodzakelijke extra handeling. De wedstrijd stilleggen met alleen fluiten werkt niet. De scheids moet óók zwaaien!

Met hun anders ontwikkelde zintuigen zijn dove profspelers extra alert, op alle bewegingen op ’t veld. Beperkingen maken Cubs totaal bewust van alle posities van alle tegenstanders en alle medespelers. Onbeperkt overzicht voelt als een soort zesde zintuig. Beperkingen doen wonderen als hoorproblemen scherper doen kijken. Totaaloplossingen kun je voelen. Competitief een mooi voordeel, zo’n nadeel.

Gemixte teams vol horenden en doven? Inclusiviteit is toch de kunst? Dat denken horenden echt te vaak. Sinds Cubs-ster Felix in dit team speelt, met enkel doven, komt hij nooit meer huilend thuis. Hij begrijpt al zijn teamgenoten*. Heerlijk werkt dat. Collega Cubs-ster Trevin ziet ’t zo ‘horenden vormen teams, maar wij zijn een broederschap!’.

 

Mooi voordeel – Doeneke wil ’t proberen!

* horenden frustreren doven vaak, tenzij horenden zich inleven in alle aspecten van bijzondere zintuigen

 

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Werkpret
3
Waar is onze huisarts?

Hij zet me op de wereld in de slaapkamer van mijn ouders en drinkt daarna een borrel met mijn kersverse vader. Het is tenslotte zondag aan het einde van de middag. De hoogste tijd voor een glaasje. Het is begin jaren zeventig. “Vrij je al?” vraagt diezelfde dokter als hij …

Doeneke Werkpret
2
Een grote flop

Het stoort hem mateloos. Dick vindt de hoogspring-technieken van zijn tijd vreselijk inefficiënt. Dat kan veel beter. Dus experimenteert de 16-jarige scholier er vrolijk op los met verschillende aanloop- en sprongtechnieken. Deze jongeman is een ingenieur in de dop. Uiteindelijk komt hij uit op zijn eigen techniek. Het ziet er …

Doeneke Werkpret
4
Allemaal binkies

Hij staat er wat verlegen bij. Quasi nonchalant knoopt hij een praatje met me aan. Een beetje stroef. En ook gezellig. Dat doet hij goed – wat een schatje. Toch denk ik dat hij liever in zijn eentje daar boven achterin de kerk zit, achter dat prachtige kerkorgel. Met kracht …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten