Waarom je weer een keer naar Pretty Woman moet kijken

Doeneke Sociaal

Vrijdagmiddag moest ik op zoek naar zalmroze kleding, in Heemstede. Daar wonen rijke mensen. Die kopen vaak dure spullen. Ik kom er graag … in de uitverkoop-tijd.

Winkelend publiek daar toont vrouwen uitgedost alsof ze naar een belangrijk sollicitatiegesprek gaan, of borrel, of beide. Uitgedoste dames ruiken naar geld. Winkelpersoneel is daar gevoelig voor: als een roofdier voor een prooi.

In Heemstede val ik niet op als prooi. Een beetje dom, want als ik (vind dat ik) iets nodig heb, dan ben ik een prooi. Investeer tijd in mij, breng setjes naar mijn paskamer, wees begripvol en eerlijk over hoe het staat, dan koop ik bij jou én ik kom graag bij je terug. De volgende keer als ik iets nodig heb. Heel binnenkort dus.

Een vriendin van mij is rijk. Een joekel van een prooi. Zij winkelt niet zo graag als ik. Soms móet ze toch. Ik mag dan mee. Fantastisch!

In korte tijd verzamelt ze bergen kleding. Te hoog voor één berg. Toen ze laatst wilde afrekenen pakte de, zich van ons als zichtbare sloebers in haar winkel afzijdig houdende, winkeldame de kleinste berg en berekende het totaalbedrag. Mijn vriendin wees naar de hogere bergen, die ze ook wilde. Het gezicht van de winkeldame was memorabel … ze gierde: “DAT ÁLLEMÁÁL??!!”. Onprofessioneel, stuitend, ook wel charmant en leerzaam.

Oordeel niet te snel. Geef aandacht. Volg een communicatietraining. Of kijk weer eens lekker naar Pretty Woman.

Lekker winkelen – Doeneke wil ’t proberen!

Geen reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
2
Bedankt voor de bloemen

Als dank voor mijn inzet krijg ik een grote bos bloemen. Wat een verrassing! Ik bloos ervan. Die fleuren straks mijn huis lekker op. Prachtig! Met de bos in mijn fietsmandje aan mijn stuur, fiets ik trots en vrolijk naar huis. Maar onderweg bekruipt me het gevoel van schaamte: snijbloemenschaamte. …

Doeneke Sociaal
8
Alles kan

“Bah, jij stinkt naar rook”, zegt de buurvrouw. Ik geneer me, terwijl ik er niets aan kan doen. Ook ruik ik het zelf nauwelijks meer. Ons huis staat altijd blauw van de sigarettenrook. Vol Roxy Dual van mijn moeder en Zware Van Nelle van mijn vader. Ik woon daar. En …

Doeneke Sociaal
6
Ze is vrij

Deze week komt ze vrij. Het laatste beeld van haar staat nog scherp op mijn netvlies. Ze draagt een grijze joggingbroek. Met een grote vlek van achteren. Roodbruin is die vlek. Ze is in gevangenschap dan. De aard van die vlek beangstigt mij. En nu is ze terug vrij. Als …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten