Ik ben mijn bril vergeten

Doeneke Sociaal
1

“Ik ben mijn bril vergeten.” Ik moet er nog aan wennen dat ik mijn leesbril mee moet nemen. Overal is wel wat te lezen.

Deze week ben ik me extra bewust van deze uitspraak. Het is de ‘Week van de Alfabetisering’. ‘Ik ben mijn bril vergeten’ is een veel voorkomend smoesje van iemand die moeite heeft met lezen, schrijven en/ of rekenen. Ook  ‘Ik kijk er thuis wel even naar’, ‘Ik ben niet zo goed met computers’ en ‘Ik heb een lelijk handschrift, schrijf jij het maar even op’ zijn favoriet.

Nu ik steeds kippiger word kan ik me een beetje voorstellen hoe het is om moeite te hebben met lezen. Een recept, een bijsluiter, een boodschappenlijstje, een folder, krantenkoppen bij de kassa … Frustrerend en vermoeiend.

Laaggeletterden verdoezelen hun beperking. Het is een taboe. Er zijn 2,5 miljoen laaggeletterden in Nederland! Op de 17 miljoen inwoners is dat toch een hele boel. Bij die 2,5 miljoen worden geen baby’s meegeteld. Bij die 17 miljoen wel. Dus spreek je netto 6,5 willekeurige volwassenen op één dag, dan heb je gemiddeld met 1 laaggeletterde te maken. En nee, dat merk je meestal niet. Laaggeletterd is allesbehalve een synoniem voor ‘achterlijk’.

Onlangs hoorde ik ‘het’ over een vriend, die ik al een dikke 25 jaar ken. Hij redt zich prima. Hij doet werk waar lezen en schrijven verre bijzaken zijn. Lees- en schrijfklusjes laat hij door een ander doen. Logisch, want ‘daar is hij niet zo van’. Nu blijkt dat hij zich ervoor schaamt en lezen uit de weg gaat. Ik heb me nooit gerealiseerd dat er eigenlijk een serieus probleem is.

Taal maakt mensen sterker, gezonder en rijker … We moeten het taboe doorbreken!

Wees alert. Leef je in. Maak het bespreekbaar. Stel de vraag: “Heb je moeite met lezen?” Niet op een meewarige toon, maar met een toon alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Want dat is het dus ook. Bied hulp aan. Help met een formulier invullen of bij iets waarbij jij zeker in de pen zou klimmen. En wil iemand zich verder in taal ontwikkelen? Verwijs dan niet naar een website, maar ga mee naar de gemeente om te informeren naar taallessen. Want je bent hartstikke nodig om het obstakel bij de ingang van het gemeenteloket te trotseren: dat apparaat waar je moet aanvinken waarvoor je komt en een balie- en volgnummer krijgt. Ook voor ‘geletterden’ al een cruciaal moment om alle moed te verliezen …

Samen een drempel over – Doeneke wil ’t proberen!

 

1 reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
2
Jij bent klasse

Heerlijk vind ik zo’n poloshirt. Het kraagje houdt mijn nek lekker warm en met de knoopjes open krijgt mijn hals fijn wat lucht. En geen zorgen over een te diep decolleté. Leuk ook zo’n krokodil op mijn borst. Tennisser René Lacoste ontwerpt die polo, als onmisbaar symbool voor de ware …

Doeneke Sociaal
2
Zeg maar ootje

“Daar ben ik nog helemaal niet aan toe!” zegt mijn schoonmoeder, wanneer wij de komst van haar eerste kleinkind aankondigen. Haar zoon is dan 31 jaar. Ik ben 28. Geen al te piepjonge leeftijden voor een straks kersverse vader en moeder. Ik begrijp de reactie van mijn schoonmoeder niet, zelf …

Doeneke Sociaal
2
Bedankt voor de bloemen

Als dank voor mijn inzet krijg ik een grote bos bloemen. Wat een verrassing! Ik bloos ervan. Die fleuren straks mijn huis lekker op. Prachtig! Met de bos in mijn fietsmandje aan mijn stuur, fiets ik trots en vrolijk naar huis. Maar onderweg bekruipt me het gevoel van schaamte: snijbloemenschaamte. …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten