Die jaren bij hem durft ze alles. Ze straalt en bruist van energie. Té gek is haar leven, als zij met haar (nu) ex is. Bij haar huidige lief kabbelt ’t leven voort. Geen pieken en dalen. Klinkt dat saai? Zij geniet!

“Mijn ex is als Picasso”, vertelt ze. Ik luister, want Picasso staat bekend als een woesteling naar vrouwen. “Mijn ex is een vampier”, verduidelijkt ze. Ze vertelt hoe ze ooit zichzelf steeds bij elkaar raapt nadat ze tijd met haar bruisende (ex-)vriend doorbrengt. Na heerlijke hoge pieken met hem, volgen diepe dalen met haarzelf. Hij pompt haar vol met al zijn volle teugen én hij zuigt alle energie uit haar. Altijd holt en raast haar ex koortsachtig door. Steeds laat hij haar achter als hoopje ellende. En altijd is dat pijnlijk.

Picasso werkt ook zo. Mensen raken vol in zijn bruisende ban én Pablo zuigt ze leeg. ‘Mensen knijpt hij uit als een tube verf, totdat er niets meer van over is,’ klagen zijn familieleden. Maar met de energie van al die anderen laadt Picasso zich op. Zij zijn de brandstof van de bezeten kunstenaar. Dat gebeurt – zoals bij Picasso – omdat je zo’n ander bewondert. Je geeft het maximale van jezelf om bij al die energie te komen. Soms ga je dan te ver buiten jouw comfortzone. Netto vreet dat energie, zoals bij een vampier.

Picasso is ‘bigger than life’. Zich inhouden bij bewonderaars om hem heen heeft hij nooit nodig. Hij schept en waant zichzelf ‘de Schepper’. Maar ook mindere goden werken als zuigende ‘energievampier’. Denk aan een buur, vriend(in), familielid of collega. Die types vol pompende energie, die daarbij jouw energie opzuigen, hebben één ding gemeen; zij zijn vol van zichzelf.

En dat biedt kansen. Voel je een raar soort pompen, scherpe hoektanden en een kolkende zuigkracht? Signaleer de vampier. Bedank voor alle aandacht en maak dat je wegkomt!

Kansen – Doeneke wil ‘t proberen!