Zij blust liever branden dan dat ze in die kazerne rondhangt. Natuurlijk! Brandweer word je om dapper te zijn. In de ogen van andere mensen. En van dieren. En redder van natuur. Dagelijks roetsj je als brandweerman/vrouw  – bij alarm – razendsnel via zo’n paal in de kazerne naar beneden. Nooit begrepen waarom ze niet gewoon al beneden bivakkeren. Maar nu begrijp ik ‘t. Brandweer is actie. Dus eerst van het slaapvertrek boven naar die brandweerwagens beneden. En dan uitrukken! Met een rotvaart, piepende banden en loeiende sirenes in zo’n rood gevaarte de weg op. Mega stoer!

Een slimme redder ben je, als je als brandweerman/vrouw ook af en toe een tactisch brandje sticht. Net zoals de Aboriginals dit altijd al doen. De oorspronkelijke bewoners van Australië werken met een oeroude aanpak: de beheerbrand. Heel strategisch steken ze in het vroege, nog niet te droge, seizoen stroken land – heel beheerst – in brand. Opdat in het late snikhete kurkdroge seizoen het vuur van die meedogenloze bosbranden minder om zich heen grijpt. Oude bewoners helpen nieuwe brandweer.

Door globale opwarming van de aarde nemen het aantal en de intensiteit van bosbranden angstaanjagend toe. De adequate aanpak van Aboriginals is weer super hot. Overal ter wereld pleiten bosbouwexperts voor deze ‘innovatieve’ methode. Ja, ook bij ons in de buurt. Onze heldhaftige redders en brandexperts – de brandweermannen/vrouwen – vinden het top. Hun droombaan! Aansteken én blussen. Ouderwets modern beheer én volop in actie voor de natuur. Voor de dieren. En voor de mensen.

Beheren – Doeneke wil ’t proberen!