Bevalt het een beetje?

Doeneke Sociaal
1

“Waarom moet ik daar nou zo vaak naartoe? Ik kan toch gewoon bellen als er iets is?” Ik ben met Aster -weer- naar de verloskundige geweest. Aster komt uit Eritrea en is zwanger. En ik help haar een beetje.

Ze kreeg een lijst waarop ze haar bevallingswensen in moest vullen. Wil ze pijnstilling tijdens de bevalling? Wil ze een zwangerschapscursus doen? Mensendieck, yoga, haptonomie, mindfulness, hypnobirthing …  Ze kreeg de data van de informatieavonden in het ziekenhuis. En de data van de borstvoedingsinformatieavonden …

Ze keek me smekend aan. In Eritrea gaat dit heel anders, vermoed ik.

De 8 weken echo vond ze leuk. De baby bekijken! Bij de volgende afspraak lag ze weer klaar voor een echo. Ze was teleurgesteld en vond het raar dat ze niet elke keer een echo kreeg.  En ik vond het raar om haar te zeggen dat dat veel te duur is.

Gelukkig kreeg ze nog een 20 weken echo en konden we zien of hun baby een jongetje of meisje is …

Ik leer haar over de oefen-, ontsluitings-, pers- en naweeën. Hoe ze ‘met de golf van een wee mee kan gaan’ door te puffen, te hijgen of te jammeren. Hoe ze níet op haar hoofd moet persen. En dat hier de vader van de baby bij de bevalling is en de navelstreng doorknipt …

Ze is nu hoogzwanger. Ze heeft haar spijkerboek, t-shirt en sneakers ingeruild voor prachtige, kleurige en luchtige Afrikaanse gewaden. Gisteren ging ik weer even bij haar langs. Haar zusje en een vriendin waren bij haar. Ze waren er klaar voor; morgen zou de baby komen! Ik vond het mooi dat ze dat konden voorvoelen. Afrikaanse vrouwen leven dicht bij de natuur. Ik vroeg hoe ze het wisten.

Ik had ze overschat. Ze voorvoelden niets. Zij overschatten ‘ons’. Zij verwachtten dat de uitgerekende datum, die de verloskundige op een blaadje had geschreven, hetzelfde is als de daadwerkelijke bevallingsdatum …

Ik legde uit dat we moeten wachten tot de baby zelf wil komen … In Eritrea gaat dat niet anders …

 

Twee werelden in één – Doeneke wil ’t proberen!

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
9
Ik wil bij jou!

‘Ik wil bij jou!’ en ‘ik wil bij jou thuis!’ Ze stuurt me twee spraakberichten. Mijn hart smelt. Ik zie maar weinig kinderen in mijn levensfase: ik ben 52, met een leeg nest. Dat is heerlijk rustig. En soms té rustig. Dlet, van bijna vijf, wil een dagje bij mij. …

Doeneke Sociaal
4
Mag het iets uitbundiger?

Ik kijk mijn ogen uit deze paar weken in Zweden. We verblijven in een van de mooiste en duurste villawijken van een chique eiland in Stockholm. In het appartement van onze zoon en zijn vriendin: een omgebouwde garage. Met een marmeren vloer en in een prachtig groot geel huis, dat …

Doeneke Sociaal
5
Liften met griezels

Ze houden hun wiebelig kartonnetje ‘Kortrijk’ omhoog op het laatste tankstation voor de grens. Slimme plek. Ze zien er betrouwbaar uit. Deze jongvolwassenen, dat meisje en die jongen. Ze lijken net zo oud als onze kinderen. We maken de achterbank voor ze vrij en zij stappen in. Mijn vriendin en …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten