Zijn schoonheidsideaal

Doeneke Fit
2

Hij buigt naar me toe. En brengt zijn hand naar mijn oog. “Voelen je ogen weleens moe?” vraagt hij. Ik knik. Wat lief dat hij dat vraagt. Hij pakt mijn ooglid en tilt deze een beetje op. Dat voelt lekker. Licht. Dan pakt hij een stukje ooglid boven mijn buitenste ooghoek en knijpt er even in. Da’s minder lekker.


“Dat buitenste haal ik dan weg en daarboven …”. Deze man overvalt me. Hij blijkt een professional. Een plastisch chirurg! Gespecialiseerd in oogcorrecties. Ik zet deze man even uit. Althans, dat probeer ik. Ik griezel van gedetailleerde operatie-verhalen. “En door zo’n ooglidcorrectie krijg je een hele andere, frisse oogopslag”, hoor ik nog. “Ik heb een oogkliniek,” vertrouwt hij me toe. Hij geeft me de naam plus locatie van zijn business. En weg is hij. Hij laat mij beduusd achter.

Hij plant een lelijk zaadje in me. Opeens stel ik mijzelf indringende vragen. Mankeert er iets aan mijn oogopslag? Oog ik vermoeid of nors? Mijn schattige hoody eyes veranderen in lelijke zwaar hangende oogleden. En belemmeren ze me eigenlijk? Griezelig hoe beïnvloedbaar ik ben door de blik van deze man.


Ik besluit er niet meer over te denken. En dat lukt, eventjes. Een paar dagen later google ik zijn oogkliniek. Ik lees over boven- en/of onderooglidcorrecties. Ik smul bij de voor- en na foto’s. Wat een mooie resultaten! Misschien moet ik daar toch maar eens heen … Dan ik denk aan mijn oma. En haar overhangende oogleden. Gigantische! Indrukwekkend. Die haar toen, misschien geen frisse, maar wel een doorleefde, zachte blik geven. Haar eigenheid en haar blik in en rond haar ogen passen haar. En ik heb helemaal geen trek in zoiets als voor- en na foto’s van mijn geweldige oma.

Ik wacht nog even met die ooglidcorrectie. Ik heb (nog) geen last van mijn hangende oogleden. En zo’n schoonheidsidealen-norm nastreven is niet te doen. Opdringerigheid, onderhuids of dicht op de huid, bewust of onbewust: oppassen! Voelen mijn ogen moe, dan doe ik ze fijn toe. En mijn oogopslag mag er nog best zijn, vind ik zelf.

Zacht – Doeneke wil ’t proberen!

Ik ken welgeteld één persoon, een man van in de zeventig, van wie ik weet dat hij een ooglidcorrectie heeft laten doen. Het kijken was voor hem heel vermoeiend geworden. En super blij dat hij door een, volgens hem, kleine ingreep weer onvermoeibaar de wereld kon bekijken.
Dus Doeneke, als je er echt last van hebt is het het overwegen waard.
(Oma heb ik er overigens nooit over horen klagen.)

2 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Fit
6
Al zoekende vind ik iets anders

Een duurzame kerst. Dat is mijn plan dit jaar. Met eten is dat best makkelijk en zeer smakelijk. Maar wat doe ik qua boom? Ik onderzoek vijf opties: (1) geen boom; (2) adoptieboom; (3) tweedehands kunstboom; (4) boom met kluit die je na de kerst zelf in je tuin plant; …

Doeneke Fit
4
Op eigen kracht

Hij baalt. Elke avond staat hij op toerbeurt met zijn vader, moeder of twee broers samen aan de afwas. Zijn moeder wil geen afwasmachine. Ze weigert. En zij is de baas in en om het huis. Samen de afwas doen vindt zij een wezenlijke gezinsactiviteit. ‘Dan neem je gezellig samen …

Doeneke Fit
1
Doe mij zo’n snor

November wil oog voor de gezondheid van de man: Movember. De maand waarin een beetje man start met een gladgeschoren kin, kaak en bovenlip. Zijn kin en kaak houdt hij nu stoppelvrij, wel groeit z’n snor. Zijn MOustache verzorgt hij dertig dagen lang tot in de puntjes. Ik ben nieuwsgierig …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten