Zij blij, ik blij. Ik blij, zij blij

Doeneke Sociaal

En daar gaan we weer. Zoals elk jaar wel een keertje. Met mijn vriendin een weekendje weg. Naar het appartementje van haar ouders aan het strand van België.

Eindeloos bijpraten, lachen, uitwaaien en ontspannen. Zalig!

We doen dit al zeker 22 jaren.

Van zonder kinderen, via zwangerschappen, en soms met kinderen, tot toch maar liever weer zonder kinderen. Op en neer van gezond, via slecht naar kwakkelend. Van onbezorgd via piekerend tot vrolijk. Van lekker verse broodjes naar, toch maar beter, havermout. Van hapjes van de traiteur tot, toch maar beter, eigen verantwoorde maaltijden. Jojo-end van calorieën- en stappen tellen tot ‘ach, wat maakt het toch allemaal uit’.

Vanaf het moment dat we op vrijdag in de auto stappen, praten we. Over álles. Over werk, relaties, gezondheid, make-up en andere levensissues.

We kennen elkaar door en door. We voelen elkaar aan. We herkennen onszelf in de ander. We zijn gevoelige types.
In zo’n weekend heerst er harmonie. We zijn mild naar elkaar. We maken het voor elkaar zo prettig mogelijk. Geen ingewikkelde feedback. Even lekker anders dan thuis.

Op zondagmiddag is die, onvermijdelijke, afsluitende schoonmaak. Ik sop de badkamer en wc  -want dat is toch wel het akeligste klusje. Dat doe ik haar niet aan. Zij mag -fijn- stofzuigen.
Lief.

Na een dikke 10 jaar hebben we het over het levensissue ‘schoonmaken’. We vertellen elkaar welke huishoudelijke klussen we afschuwelijk vinden, en welke klus ons, stiekem, best wel wat plezier oplevert.
Ze háát stofzuigen en sopt liever een badkamer en wc.
Wat?!

Jarenlang stofzuigde zij voor mij en sopte ik voor haar. Lief en dom. We gingen aan onszelf én aan de ander voorbij. Hoezo gevoelige types?

We spreken nu meer onze wensen en behoeftes naar elkaar uit. En we checken wat vaker of de ander echt wil, wat we denken dat de ander wil. Of we helemaal eerlijk hierover naar onszelf en elkaar zijn? Ik weet het niet. En dat geeft niet.

Eén weekend per jaar samen aan de Belgische kust. Zalig!

 

Wij blij – Doeneke wil ’t proberen!

 

Meer weten over hoe je wel feedback geeft?
Lees de post Hoe je je ergernissen beschaafd uit en misschien zelfs irritant gedrag verandert

 

 

Geen reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
1
Bedankt voor de bloemen

Als dank voor mijn inzet krijg ik een grote bos bloemen. Wat een verrassing! Ik bloos ervan. Die fleuren straks mijn huis lekker op. Prachtig! Met de bos in mijn fietsmandje aan mijn stuur, fiets ik trots en vrolijk naar huis. Maar onderweg bekruipt me het gevoel van schaamte: snijbloemenschaamte. …

Doeneke Sociaal
8
Alles kan

“Bah, jij stinkt naar rook”, zegt de buurvrouw. Ik geneer me, terwijl ik er niets aan kan doen. Ook ruik ik het zelf nauwelijks meer. Ons huis staat altijd blauw van de sigarettenrook. Vol Roxy Dual van mijn moeder en Zware Van Nelle van mijn vader. Ik woon daar. En …

Doeneke Sociaal
3
Ze is vrij

Deze week komt ze vrij. Het laatste beeld van haar staat nog scherp op mijn netvlies. Ze draagt een grijze joggingbroek. Met een grote vlek van achteren. Roodbruin is die vlek. Ze is in gevangenschap dan. De aard van die vlek beangstigt mij. En nu is ze terug vrij. Als …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten