Veerle is 21 jaar en behoort tot de generatie Z. Een generatie die zich kenmerkt door realisme, verantwoordelijkheidszin, ongeduld, openheid en conservatisme. Hoe zit dat bij Veerle?

Veerle komt uit – en woont nu – in Den Haag. Ze studeert Scandinavië studies – met specialisatie Zweden – aan de Universiteit van Amsterdam.

Haar liefde voor Zweden ontstaat in haar kinderjaren. Door Pippi Langkous, Nils Holgersson, de ABBA-cd’s van haar moeder en de stoere Zweedse sporters op televisie. In haar tienerjaren hoort ze over de vooruitstrevendheid van het land: in feminisme en gendergelijkheid. In vier atheneum kiest ze definitief voor Scandinavië-studies. De vakantie erop bezoekt ze voor het eerst Zweden; het klopt! Dit is haar land!

In 2019 volgt ze haar minor in Zweden. Ze woont daar vijf maanden fijn samen met andere internationale studenten. Ze herkent zich in de Zweden: ze zijn op zichzelf en hebben respect voor iedereen. Gelijkheid is voor Zweden hét principe op elk gebied. Mooi!

Wanneer ze in 2020 in Nederland terugkomt, beperkt corona opties. Met haar bachelor op zak, studeert ze gretig verder aan haar faculteit: literatuur, kunst en taal. En dan komt de liefde op haar pad …

Nu staat Veerle voor een lastige keuze. Gaat ze haar grote Zweedse droom achterna? Vertrekt ze voor een tweejarige master literatuurwetenschappen aan de Universiteit van Stockholm? Bouwt ze daar haar leven op? En wat betekent dat voor alles wat haar lief is in Nederland?

Veerle piekert zich suf. Voor de eerste keer in haar leer-werk-loopbaan weet ze niet wat te doen. En wat ze doet wil ze in één keer goed doen …

Hoe zie jij jouw toekomstige werkleven?

Onderwerpen zoals emancipatie, diversiteit, inclusiviteit, genderneutraliteit, kunst en literatuur interesseren mij. Het lijkt me leuk om later bij een uitgeverij te gaan werken. Ik kan dan manuscripten lezen en boeken redigeren. Of ik ga een column schrijven voor een krant. Of ik word een Zweedse correspondent op cultureel vlak. Of ik ga werken in een baan waarin ik een mediair ben tussen Zweden en Nederland.

Hoe zie jij jouw toekomstige werkleven in combinatie met jouw privéleven?

Ik wil graag een vast ritme in mijn werk. En ook een duidelijke scheiding tussen werk en privé. Mijn ouders werken beiden in het onderwijs. Dat zij veel thuis waren en vrij tijdens schoolvakanties, vond ik als kind erg prettig. Krijg ik kinderen, dan vind ik vier dagen per week werken voldoende.

Heb je al eens voor een baas gewerkt? Wat is het belangrijkste dat je daar hebt geleerd? En wat heeft jou daar het meeste verbaasd?

Op dit moment doe ik vrijwilligerswerk bij een inloophuis voor mensen die met kanker te maken hebben. Ik werk nauw samen met mijn baas. Zij neemt mij serieus en dat vind ik heel prettig. Ik heb met haar een goede klik. Dat is voor mij ook een voorwaarde voor fijn werk. Ik houd er niet van als iemand me op de vingers kijkt of mij onder druk zet.

Wat zou je later in werk zeker anders doen dan je ouders?

Mijn ouders hebben zich in de breedte van hun onderwijsvak ontwikkeld. Die stabiliteit en zekerheid die zij in hun werk hebben, lijken mij ook prettig. Toch wil ik mijzelf meer uitdagen en me verder in de hoogte ontwikkelen, tot leidinggevende in mijn vak.

Wat vind jij de grootste kracht van jouw generatie? En hoe zou jouw generatie dat optimaal in kunnen zetten?

Ik vind mijn generatie open minded. We denken bijvoorbeeld niet meer in typisch mannen- of vrouwenzaken. Daar stellen we kritische vragen over. Wel besef ik me dat dit vooral het geval is in mijn eigen bubbel.

Wat is de grootste zwakte van jouw generatie? En wat zouden jij en jouw generatiegenoten daaraan kunnen doen?

We laten ons snel afleiden door onze telefoon. En daardoor kunnen we minder goed geconcentreerd luisteren. Dat is heel jammer. Onze telefoon vaker en langer wegleggen is de oplossing.

Alles opgeteld: hoeveel leef- (werk)pret heb jij? (hoe gelukkig ben jij in/ met waar je mee bezig bent) Schaalvraag 1…………………10

Mijn cijfer varieert per dag van een 4 tot een 10. Maar over het algemeen kan ik zeggen dat ik heel gelukkig ben!

Wat is jouw tip aan de 40-plusser van dit moment?

Ik kan mij moeilijk in een 40-plusser verplaatsen. Maar ik denk dat je niet bang moet zijn om op die leeftijd iets nieuws te proberen. Blijf vooral lief voor jezelf!

Wat is/ zijn jouw ultieme werkpret-tip(s)? Of: wat is de beste leef- werktip die je ooit hebt gekregen van iemand anders?

Wees bewust van de mooie dingen die je ziet en doet. En maak daar fijne herinneringen van.

Fijne herinneringen maken – Doeneke wil ’t proberen!