De gemiddelde man

Doeneke Sociaal
10

Een vriendin vraagt “Hoe stimuleer ik mijn man?” en ze wijst op haar keuken. Mannen kennen hun eigen manco. Zoals met die zelfspot in ‘Er kan wel wat zout uit’. Die prent van Peter van Straaten waarop een man pedant met een pollepel aan zijn lippen naast ’t fornuis dat eten van zijn vrouw – in schort áchter het fornuis – keurt, past in menig keuken. Als jong meisje bekijk ik dagelijks met plezier, verbazing en afschuw dat beeld. Wat een hork! En hoe reageert zijn vrouw op zo’n sneer? Een man, hoe fiks je die eigenlijk?


Als kind zie ik verschil tussen man en vrouw. Ik groei op in een traditioneel gezin: paps kookt nooit en mams maakt – met tegenzin – ons eten. Dat mannen en vrouwen kiezen voor allerlei rollen leer ik later. En ik leer nog dagelijks. Zoals onlangs aan de telefoon. Aandachtig luister ik naar wat die man mij vertelt. Ik hoor hem over zijn kookkunsten. Meneer ziet ergens tegenop. Ik hoor trillingen in zijn stem rond kokkerellen met kreeft voor een fikse vriendenclub. Meelevend en meeverend beaam ik “Ja, spannend voor je.” Die valt slecht. Korzelig snauwt hij “Nou, dat is helemaal niet spannend hoor, ik ben zoiets wel gewend.” Ai, deze hobbykok heeft lange tenen.

Ik bevraag een andere man over mijn uitglijder. Hij legt uit dat zwakte gevoelig ligt bij de gemiddelde man. En dat een man goed gaat op ego-boosters. Dus beter zeg ik ‘ik weet zeker dat jij met zo’n lastige situatie wel raad weet’. Oh ja.

Maar dit is niet de wijze waar ik uit mezelf voor kies. Liever zeg ik iets sociaals als ‘geen zorgen hoor, het valt vast mee’. Maar sociaal is pas echt sociaal wanneer je aandacht hebt voor de eigenschappen van de ander. Dus ik oefen nu op mannen. Ik boost ze en daag ze uit. Met dingen als ‘dit is moeilijk, maar jij kunt het’. Dan recht zo’n man zijn rug. Een eitje!


‘Er kan wel wat zout uit’, zie ik nu met een verse blik uit een meer mannelijk perspectief. Peter van Straaten vernedert zijn kokkin niet. Hij grapt over de gemiddelde man. Komt dezelfde humor uit de pen van – zeg – Petra van Straaten, dan valt ’t anders. Zelfspot bij de gemiddelde man werkt lekker, vanuit mannen die lachen met hun man-zijn. Andersom blijken dingetjes soms net ingewikkelder, voor de gemiddelde man.

Uitglijders – Doeneke wil ’t proberen!

10 reacties

Laat een reactie achter op Marga Vermeer Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
4
Ik zie door zon

De ochtendzon vult onze woonkamer. Via het voorraam op het oosten redt ze het tot op de eettafel aan de west raamzijde. Zonnestralen verlichten mijn zondagse ontbijtje. Zij maakt mij blij. Het jaar rond is alles fleurig, in zo’n doorzonwoning! In de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog is dat gevoel …

Doeneke Sociaal
4
Kom, we gaan lekker buiten spelen!

Hoor ik ‘woensdagmiddag’, dan maakt mijn hart nog altijd een vrolijk sprongetje. Vrij! Buiten spelen! Met andere kinderen! Altijd feest! Joepie! In de jaren 70 in onze nieuwbouwwijk is dat een makkie. Er zijn volop kinderen in de buurt. Auto’s staan keurig – tegen het roesten – in de garage. …

Doeneke Sociaal
12
Hop on top

Een slecht geklede, harige mannenhater is hardnekkig mijn eerste associatie met ‘feminist’. Dat komt door die paplepel van vroeger. Wij tegen zij. Tegen mannen. Dat soort dingen. Dus heet ik liever geen feminist. Maar ik ben wel ergens voorstander van. Ik ben voor gelijke fijne rechten voor mensen van verschillende genders, …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten